เวลาผ่านไปเพียงไม่กี่นาที…
เสียงเคาะก็ดังขึ้นที่หน้าประตูบ้านอีกครั้ง แอลลี่รู้สึกตกใจ แรกทีเดียวเข้าใจว่าไทเลอร์ย้อนกลับมา เธอจึงผลักบานประตูออกมาด้วยแววตาขุ่นข้อง
“จอห์นนี่…”
เธอเรียกชื่อเขาแผ่วเบา พยายามปั้นสีหน้าให้ดูรื่นรมย์ เมื่อเห็นว่าเป็นใครที่ยืนอยู่เบื้องหน้าเธอ
แต่ใบหน้าของจอห์นนี่ในตอนนั้นดูแปลกไป…ทำให้แววตาหวั่นกลัวของหญิงสาวไม่ได้คลายความกังวลลงไปแต่อย่างใด
ในทางตรงกันข้าม…เธอกลับรู้สึกเป็นกังวลยิ่งขึ้น ว่าจอห์นนี่อาจจะเห็นเหตุการณ์เมื่อครู่ ตอนที่เธอกับไทเลอร์กำลังจูบลากันดูดดื่ม
“เอ่อ…เข้ามาก่อน”
เธอรั้งมือจอห์นนี่ให้เข้ามาในบ้าน แล้วเขาก็แสดงทีท่าแปลกๆ ออกมาด้วยการขืนกายเอาไว้ ไม่ได้ขยับเท้าก้าวตามแอลลี่เข้าไปในบ้าน
“ก็ไหนว่าจะมาคุยเรื่องแต่งงาน…”
แอลลี่เหลียวกลับมาถามเขาด้วยแววตาฉงน ปกติจอห์นนี่ไม่เคยเป็นแบบนี้
“บางที…”
ความปวดร้าวแล่นลึกอยู่ในอก จอห์น
