"เรื่องนี้ พ่อก็คิดไว้แล้ว เห็นทั้งสองตั้งใจศึกษาตำรา หากได้อาจารย์สั่งสอน ทั้งคู่ย่อมต้องเก่งกว่านี้” ต้าหวงพยักหน้าอย่างเห็นด้วย
อี้อันบอกกล่าวบิดามารดาเรื่องที่นางจะทำการค้า แต่ให้ทาสที่ซื้อมาออกหน้า เพราะยังไม่อยากให้ผู้ใดรู้เรื่องนี้มากนัก
“เรื่องการค้า พ่อแล้วแต่พวกเจ้า ในเมื่อพวกเจ้ายังมิอยากให้ผู้ใดล่วงรู้ พ่อกับแม่จะเก็บเป็นความลับให้พวกเจ้าด้วย” เมื่อได้ยินบิดารับปาก อี้อันก็ยิ้มอย่างขอบคุณ
ทั้งสองกลับไปที่เรือนตระกูลหวัง หมิ่นถังยังคงอยู่ที่เรือนตระกูลไป๋ เพราะเขาต้องการที่จะช่วยไป๋หยางฝึกอ่านตำราก่อนที่จะเข้าไปทดสอบที่สำนักศึกษาในอีกสามวันข้างหน้า
เช้าวันต่อมา ไป๋หยางกับหมิ่นถังก็วิ่งมาที่เรือนตระกูลหวังที่อยู่ท้ายหมู่บ้าน
“พี่หญิง/พี่สะใภ้” เสียงของทั้งคู่ดังมาก่อนที่ตัวจะมาถึงเสียอีก
“มีอันใด ถึงได้โวยวายเสียงดังเช่นนี้” เป็นเต๋อชางที่เดินออกไปเปิดประตูเรือน
“พี่รองขอร
