ฉันรู้ว่าพี่เพิร์ทตั้งใจพูดเหน็บอลัน คำพูดนั้นไม่ใช่แค่ทำให้อลันหงุดหงิด ฉันเองก็ด้วย
ตัวเองทำเลวเอาไว้ทิ้งฉันให้ร้องไห้แทบตายแล้วมีสิทธิ์อะไรมาพูดแบบนี้กัน จะมาเสียดายในวันที่ฉันไม่ต้องการแล้วมันมีประโยชน์อะไร ที่ผ่านมาเราไม่ได้คุยกันพอเจอหน้าทำไมต้องทิ้งคำพูดไม่ดีเอาไว้
“มึงมีปัญหาอะไร ?” อลันถามออกไปอย่างไม่เกรงกลัว
“เปล่า กูไม่มีปัญหาแค่เห็นแล้วมันขำที่มีปัญญาซื้อได้แค่นี้”
อลันกำหมัดแน่น ถ้าไม่ได้อยู่ในห้างเขาคงจะจัดการพี่เพิร์ทไปแล้วแน่ๆ
“แพรน่าจะเลือกคบคนที่เหมาะสมกับตัวเองหน่อยนะ”
“ของแบบนี้มันไม่ได้ขึ้นอยู่กับความชอบค่ะ มันอยู่ที่ว่าใครเป็นคนซื้อให้มากกว่า อีกอย่างแพรไม่ได้มองที่ความเหมาะสม แพรเลือกตามความรู้สึกของตัวเองค่ะ”
“อย่าซีเรียสสิแพร พี่ก็แค่แวะมาทักทายตามประสาคนเคยรักกัน….” พี่เพิร์ทแสยะยิ้มพูดยั่วโมโหอลัน
“อลันใจเย็นๆ นะ” ฉันกุมมืออลันแน่นเพราะตอนนี้เขาเ
