แดดอ่อนยามสายส่องลอดผ่านผ้าม่านบางในห้องนอนเด็ก ซานเตอร์นอนซุกตัวอยู่ในผ้าห่มผืนใหญ่ ร่างกายน้อย ๆ ของเขาร้อนรุ่มจนผิดปกติ ใบหน้าแดงจัด และเสียงหายใจถี่ ๆ ก็ดูเหนื่อยอ่อนกว่าทุกวัน
“พี่มาร์คัสคะ…”
เสียงของอันนาเต็มไปด้วยความกังวล เธอก้มลงแนบหลังมือกับหน้าผากลูกชาย “เขาตัวร้อนมากเลยค่ะ…”
มาร์คัสที่เพิ่งเดินเข้าห้องมาถือแก้วนมอุ่นสำหรับลูกชายในมือ ถึงกับชะงัก สีหน้าเปลี่ยนในทันทีเมื่อเห็นสีหน้าซีดเซียวของซานเตอร์
“เขาไม่ยอมดื่มนมเลยค่ะเมื่อเช้า แล้วก็ไม่ยิ้ม ไม่หัวเราะ ไม่ลุกเล่นด้วยเลย…”
อันนาเงยหน้าขึ้น น้ำเสียงสั่นเล็กน้อย
มาร์คัสวางแก้วลง แล้วรีบย่อตัวลงนั่งข้างเตียง เอามือใหญ่แตะหน้าผากลูกชายเบา ๆ
“อืม… ตัวร้อนจริง ๆ…” เขาพึมพำอย่างร้อนใจ “เราพาเขาไปหาหมอเดี๋ยวนี้เลย”
“ค่ะ!” อันนารีบลุกขึ้นคว้ากระเป๋า เตรียมเสื้อผ้าเผื่อค้าง
ไม่ถึง 20 นาทีต่อมา รถยนต์คันหรูจอดลงหน้าคลินิกเด็กเฉ
