1 เดือนต่อมา
สถานการณ์ด่าทอและคนติดตามเรื่องของตระกูลเบลเลโซ่เริ่มซาลงจนกลับเข้าสู่เหตุการณ์ปกติ
ในเรื่องที่คนกล่าวหามาร์คัสว่าวางแผนสวมรอยเพื่อต้องการอำนาจพิสูจน์ได้ว่าไม่เป็นความจริง
เรื่องฆ่าล้างตระกูลปัจภักดิ์แน่นอนว่า พลอยใสเป็นคนรับผิดแทน และไม่มีใครกล้าเอ่ยถึงเรื่องนี้อีก
และเช้าวันนี้ในบ้านของตระกูลเบลเลโซ่
แสงแดดยามเช้าส่องลอดผ้าม่านผืนบางเข้ามาในครัว อากาศเช้านี้อบอุ่นพอ ๆ กับกลิ่นข้าวต้มไก่ที่หอมฟุ้งไปทั่วห้อง
อันนายืนอยู่หน้าเตา ใส่เครื่องปรุงสุดท้ายลงในหม้อ แล้วจัดทุกอย่างลงถ้วยอย่างประณีต
มาร์คัสเดินเข้ามาช้า ๆ ในชุดลำลอง สีหน้ายามเช้าไม่ได้น่ากลัวหรือเคร่งขรึมเหมือนที่คนอื่นเห็น
ตรงกันข้าม เขาดูเป็นผู้ชายธรรมดาที่พึ่งได้กอดคนรักเมื่อคืน
“กลิ่นหอมมากเลยครับ…” มาร์คัสเอ่ยพลางยิ้ม เขาทรุดตัวนั่งที่โต๊ะอย่างผ่อนคลาย
“แค่กลิ่นก็เหมือนย้อนเวลากลับไปตอนเด็ก ๆ เลย”
“อ้าว
