คืนนี้ธามนิธิก็มานั่งดื่มกับเพื่อนที่ผับประจำของเขาอย่างเคย แต่คืนนี้เขาไม่ได้มาเป็นคนแรกเหมือนอย่างครั้งก่อน
“อ้าวธามนึกว่าคืนนี้จะไม่มาซะแล้ว” ภากรทักทายเมื่อเห็นเข้ามา
“มาสิคืนวันหยุดแบบนี้จะพลาดได้ยังไง” เขาตอบแล้วหยิบแก้วจากบริกรมาดื่ม
“นี่กลับจากต่างประเทศไม่เหนื่อยไม่เจ็ทแล็กบ้างเลยเหรอ”
“ก็มีนิดหน่อยน่ะ”
“แล้วของฝากที่ฉันฝากซื้อล่ะได้ซื้อมาหรือเปล่า” ภากรทวงถามของฝาก
“ซื้อแต่ตอนนี้ลืมเอามาเดี๋ยวค่อยเอาให้ก็แล้วกันนะ ว่าแต่จะเอาของพวกนั้นไปใช้ที่ไหนล่ะ”
“เอาเถอะน่านายไม่จำเป็นต้องรู้หรอก”
“เอาไอ้นี่ฝากซื้อแต่ไม่บอกว่าจะเอาไปใช้ที่ไหนกับใครเดี๋ยวก็ไม่เอามาให้ซะเลยนี่”
“เฮ้ย ไม่ได้นะ” ภากรรีบห้าม
“ดูท่าทางจะจริงจังกับของฝากนะ ว่าแต่มันฝากซื้ออะไรเหรอ” ณัฐวิทย์อยากจะรู้
“ช็อกโกแลต”
“แค่ช็อกโกแลตทำไมมันต้องจริงจังด้วยว่ะธาม”
“ถามมันเองสิ” เขาโบ้ยให้ณัฐวิทย์ไปถามภากรเอง
“นา
