พรึ่บ!
"อะ โอ้ย…" เรือนร่างฉันถูกกระชากออกจากผู้ชายคนนั้นแรงจนตัวแทบปลิว ก่อนที่จะเงยหน้าไปมองเจ้าของการกระทำนั้นคือพี่คีรินที่กำลังจดจ้องฉันเขม็ง
"ทำอะไร!" พี่คีรินเอ่ยเสียงเข้ม ปรายตาไปมองยังผู้ชายที่ฉันควงด้วยเมื่อครู่ด้วยสายตาราบเรียบ
"ทำอะไรแล้วมึงเสือกอะไรด้วย"
"มึงนั้นแหละที่อย่าเสือก อย่าหาว่ากูไม่เตือน" มือหนาชี้นิ้วใส่ชายคนเดิม ก่อนที่จะเอื้อมมาคว้ามือฉันไว้ให้เดินไปตามแรงดึงของเขา
"เฮ้ย…มึงจะพาเด็กกูไปไหน!"
"กูบอกว่าอย่าเสือก!"
ผั๊วะ!…
"กรี๊ดดด" ผู้คนแถวนั้นต่างพากันสลายเมื่อชายคนนั้นถูกพี่คีรินต่อยจนล้มลงกับพื้น ฉันเบิกตากว้างยืนมองเหตุการณ์ที่ชุลมุนวุ่นวายไปหมด รีบเข้าไปดึงแขนหนาไว้เพื่อไม่ให้เขาเข้าไปซ้ำรอบสอง
"พอได้แล้ว…"
"กูถือว่ากูเตือนมึงแล้ว"
"คิดว่ามึงทำได้คนเดียวหรือไงวะ!" คนที่ล้มลงบนพื้นรีบลุกขึ้นหมายจะเข้าไปต่อยพี่คีรินคืน
แต่ด้วยความไวและร่างกายที่เสี
