“แล้วเธอล่ะ” เขาเอ่ยถาม ขยับไปพิงขอบอ่างอีกด้าน ไล่สายตามองเธอไม่วางตา “เนยทำไมคะ” “ไม่เคยคิดเลยเหรอว่าตัวเองอยากทำอะไรกับสามีในอนาคต” “ไม่เคยคิดเรื่องทำอะไรน่าอายแบบนี้หรอกค่ะ คิดแต่ว่าอยากจะทำกับข้าวอร่อยๆ ให้คนที่รักกิน อยากดูแลเขาให้ดีที่สุดก็แค่นั้นค่ะ” เธอตอบเขาอย่างขัดเขิน “น่าอายตรงไหน” เขาขยับเข้ามาหาเชยคางสาวขึ้น ก่อนจะมองสบนัยน์ตาหวานเยิ้มคู่นั้น “เธอเหมือนแม่มากนะ” เขาเผลอพูดมันออกมา “ที่แม่ของเธอทิ้งฉันไป เพราะฉันเอาใจไม่เก่งเหมือนพ่อของเธอหรือเปล่า” คำถามของเขาเหมือนไม่ได้ต้องการคำตอบ “ถ้าเธอต้องการอะไร ฉันจะให้ แต่ขอแค่อย่างเดียว...” “อะไรคะ” เธอเอ่ยถามออกไป ก่อนจะกัดปากตัวเองเบาๆ “ขอแค่ความซื่อสัตย์เป็นพอ ฉันไม่ชอบคนไม่ซื่อสัตย์” เขาขยับเข้ามาหาเลื่อนมือมาลูบแขนเปลือยของเธอเล่น “รู้ไหมว่าฉันไม่เคยคิดจะมีครอบครัวเป็นตัวเป็นตนอีก แต่พอมาเจอเธอแล้ว” เขาชะงักคำพูดมองส