พินญดาตื่นมาก็ไม่พบเจอร่างสามีที่นอนกอดข้างกายเมื่อคืน หลังจากเธอกับเขายอมปรับความเข้าใจกันและคนตัวโตใช้เจ้าเล่ห์ชั้นเชิงให้รางวัลแก่คนดีของเขา
บทเสน่หาคืนนี้ไม่มีการกระทำรุนแรงเหมือนค่ำคืนแรกถูกเขากระทำย่ำยีร่างกายและจิตใจ ทว่ามาเฟียตั้งใจทะนุถนอม กระทำอ่อนโยนด้วยความรู้สึกลึกซึ้งของสองฝ่าย
เขาบอกเธอว่าถ้าหากได้กลิ่นหอมอ่อนจากตัวเมียเมื่อไหร่ เขาควบคุมอารมณ์ดิบเถื่อนไม่อยู่จึงจับกดเธอลงบนเตียงทุกครั้งที่เกิดอารมณ์
ร่างหญิงสาวเปลือยเปล่าพยายามหยันตัวลุกขึ้นจากผ้าปูที่นอนยับยู่ยี่ พินญดาปรายตามองข้อความเขาเขียนแปะเอาไว้ในกระดาษโน๊ตเล็กๆ
‘พี่มีงานต้องเข้าบริษัทแต่เช้า น้องแพนพักผ่อนต่อเถอะ เข้าใจว่าเมื่อคืนพี่รังแกเมียพี่หนักไปหน่อย แต่จะให้ทำยังไงได้ก็เมียพี่มันน่าฟัด น่ากลืนกินหมดทั้งตัวนี่น่า’
“คนหื่น คนบ้า!”
พินญดาขัดเขินกับคำพูดจากสามี เธอลองเอาสูตรขนมใหม่ที่แอบคิดค้นขึ้นมาไปใ
