"โอ๊ยยยย!! หงุดหงิด"
จู่ ๆ นานาก็ร้องตะโกนดังขึ้น ทำให้ทอฝันที่กำลังนั่งระบายสีป้ายกิจกรรมเข้าค่ายถึงกับต้องหันไปมอง
"แกเป็นอะไรนา วันนี้ดูหงุดหงิดง่ายนะ"
"ยุ่งน่ะ!!"
อารมณ์เหวี่ยงของนานา ยิ่งทำให้คนที่ถามด้วยความเป็นห่วงขมวดคิ้วเข้าหากัน ปกติเพื่อนคนนี้ของเธอเป็นคนใจเย็นและเก็บอารมณ์เก่งนะแต่ทำไมวันนี้ตั้งแต่เช้าแล้วเหมือนคนไร้สติ
"ยัยนาแกควรใจเย็นลงหน่อยนะ มีเรื่องอะไรอยากเล่าให้ฉันฟังไหม"
"ช่างมันเถอะ ขอโทษทีแล้วกันที่ตะคอกแกเมื่อกี้"
"ไม่เป็นไร กินน้ำอะไรเย็น ๆ หน่อยไหมเดี๋ยวฉันไปซื้อให้"
"ดีเหมือนกัน ฉันขอเป็นส้มปั่นเหมือนเดิมนะ เอาบัตรฉันไปจ่ายแล้วกัน" นานาพูดพร้อมกับหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดเล่น
"ไม่เป็นไรเดี๋ยวคราวนี้ฉันจ่ายเอง" ทอฝันวางแปรงในมือลงแล้วเดินมาหารุ่นน้องที่ทำงานอยู่ "เด็ก ๆ กินอะไรหรือเปล่าเดี๋ยวพี่เลี้ยง"
คนที่ถามรู้สึกภูมิใจในตัวเองขึ้นมา แต่ก่อนเธอจะใช้เ
