“โถ… มันไม่น่าคิดสั้นเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับสิ่งผิดกฎหมาย… แล้วนี่หนูต้องอยู่กันลำพังกับลูกสองคนหรือนี่… ”
ลุงชัยเดินมายังเปล จ้องมองหลานที่กำลังหลับสนิทอยู่ในเปล
“จ้ะพ่อชัย… ”
แก้วกับลุงชัยนั่งคุยกัน ปรึกษากันว่าจะหาทางไปเยี่ยมจ่อยสักวันเมื่อมีโอกาส
“ใกล้ค่ำแล้ว… งั้นพ่อคงต้องขอตัวไปหาที่พัก แถวนี้คงมีโรงแรมเล็กๆ”
ลุงชัยเอื้อมมือหยิบแก้วน้ำเย็นที่สะใภ้รินให้ ยกขึ้นมาดื่ม
“อันที่จริงพ่อชัยจะนอนค้างที่นี่ก็ได้นะจ๊ะ… ห้องมันอาจจะคับแคบไปนิด… แต่ก็ไม่ต้องเสียเงินค่าที่พัก”
แก้วชวน
“มันจะดีหรือ… ”
ลุงชัยคำนึงถึงความเหมาะสม ผู้หญิงกับผู้ชายนอนร่วมห้องเดียวกันผู้คนจะครหานินทา
“ไม่เป็นไรหรอกจ้ะพ่อชัย… โซฟาปรับเป็นเตียงนอนได้… ”
แก้วเหลือบมองไปยังโซฟาที่ตั้งอยู่ใกล้กับทีวี
“ได้… งั้นพ่อขอนอนด้วยสักคืน… เราจะได้คุยกัน”
พ่อผัวกล่าว
“จ้ะ… ไม่ต้องเกรงใจ”
แก้วเดินไปยังเปลของลูกน้อย
