ชายหนุ่มจึงเดินทางไปยังบ้านของป้าวรรณตามที่อยู่ที่เขาได้จากในจดหมาย เมื่อเตชิตไปถึงที่นั่น เขาก็ต้องตกใจเป็นอย่างมาก เมื่อที่บ้านของป้าวรรณกำลังจัดงานศพอยู่ นั่นก็แสดงว่าป้าวรรณได้จากโลกนี้ไปแล้ว เขามาช้าไป อย่างน้อยก็น่าจะได้ร่ำลากันหน่อย อาจจะเป็นเพราะว่าเขาอ่านจดหมายช้าไป เพราะจดหมายฉบับนี้มาถึงเขาตั้งแต่เมื่อต้นเดือน แต่ความวุ่นวายจากงานที่บริษัท ทำให้ชายหนุ่มไม่มีเวลาที่จะหยิบมันขึ้นมาอ่าน
“มาหาใครหรือคะคุณ” หญิงชาวบ้านเดินมาถามเตชิตด้วยความสงสัย เพราะนางวรรณไม่น่าจะรู้จักคนที่ดูดีมีชาติตระกูลเช่นนี้ เสียงเรียกของหญิงสูงวัยทำให้เตชิตหลุดออกจากภวังค์ทันที
“มาหาป้าวรรณครับ แต่ตอนนี้แกคงไม่อยู่แล้ว” เสียงของชายหนุ่มเศร้าขึ้นมาทันที แม้จะไม่ได้อยู่ด้วยกันนานมากแล้ว แต่เมื่อคนคนนั้นได้หายไปจากโลกนี้ตลอดกาล เตชิตก็อดใจหายไม่ได้
“คุณเป็นญาติกับนังวรรณเหรอ” หญิงสาวสูงวัยเอ่ยถามด้วยความอยาก
