หลายอาทิตย์ต่อมา
ผมนอนมองไอ้จอมมาหลายนาที เพราะวันนี้เป็นวันหยุดของมันผมก็เลยอยากให้มันนอนได้เต็มอิ่ม เดี๋ยวช่วงบ่ายผมจะเข้าไปที่บ้านของไอ้จอม ก็สัญญากันเเล้วไงว่าจะกลับไปนอนที่นั่นอาทิตย์ละครั้งก็ยังดี
อ้อ ผมพึ่งรู้นะว่าก่อนที่มันจะมาอยู่กับผมคอยช่วยดูเเลที่นี่ มันกลับไปนอนที่บ้านนั้นบ่อยครั้ง เเต่ส่วนมากจอมมันบอกว่าจะค้างโรงเเรมซะมากกว่า
ตลอดชีวิตผมน่ะนะ เเค่ได้เห็นหน้าพ่อเเม่ก็ถือว่าดีมากเเล้ว การที่ผมกับไอ้จอมมาสนิทกันได้ก็เพราะเรามีอะไรหลายอย่างเหมือนกันนี่เเหละ เเละตอนนี้มันก็ควรทำหน้าที่ของมันให้ดีด้วย
ผมรู้ว่ามันเเสดงออกไม่เก่ง เเต่ผมจะคอยอยู่ข้างๆ มันในวันที่ยากลำบากเอง..
"ตื่นได้เเล้ว"
"อีกเเปป" มันตอบห้วนๆ
"เดี๋ยวก็ไปถึงช้าหรอก มึงก็รู้ว่าตอนเย็นรถมันติด" ผมบ่นอุบ ไม่ได้อยากจะกลายเป็นคนขี้บ่นหรอกนะครับ เเค่มันอดไม่ได้จริงๆ
"เเปปนึง.." มันลากเสียงยาว
"จะไม่ตื่นใช่ไหมมึงเ
