“บอกให้ใส่ไง”
“อะไรเนี่ย” เธอยอมใส่แมส เพราะคิดว่าเขาเป็นห่วง กลัวเธอจะอายกับสภาพหนังหน้าบอบช้ำ แต่ความจริงเพราะเขาไม่อยากให้ใครเห็นความน่ารักของเธอต่างหากเล่า
“แว่นอ่ะ”
“ก็แตกไปแล้วไง”
เขาชะงัก “เออ ๆ ขึ้นรถดิ”
“ขี่ดีๆนะ” เธอสั่งเสียงเข้มแล้วรีบขึ้นซ้อนท้ายพร้อมกับสวมใส่หมวกกันน็อคไปด้วย “ว๊าย!”
เขาออกรถทันทีเพื่อจะแกล้งเธอ สองมือของเธอเร็วปานจรวดรีบสวมกอดสะเอวเขาไว้แน่น
“บอกให้ขี่ดี ๆ ไง เดี๋ยวเหอะ”
“ฮ่า ๆ ๆ” เขาหัวเราะสะใจที่ได้แกล้งเธอ “ไม่ต้องห่วงหรอกน่า เราไม่ยอมให้เธอมีแผลที่ตัวมากไปกว่านี้แล้ว เพราะตอนนี้ร่างกายของเธอเป็นของเรา เข้าใจนะ”
เฮ่อ...วันนี้เธอมีความสุขจัง การได้ซ้อนท้ายรถมอเตอร์ไซค์ของเขาไปโรงเรียน ท่ามกลางแสงแดดอบอุ่นและสายลมเย็นฉ่ำ มันได้เกิดขึ้นจริงแล้ว มันไม่ใช่ความฝันอีกต่อไป
แม้เขาจะต้องจอดให้เธอลงก่อนจะถึงประตูโรงเรียน แต่เธอก็ดีใจที่ได้มาโรงเรี
