“โอ๊ย! ฉันจะทำยังไงดีเนี่ย ไม่ได้นะ ไม่ได้เด็ดขาด ฉันไม่ยอม” ปากบอกไม่ แต่ใจกลับอ่อนแอ เบ้าตาร้อนผ่าว ร้าวไปทั้งเบ้าตา อยากจะร้องไห้ออกมา แต่ก็ต้องอดกลั้นเอาไว้ “ไม่ มันไม่มีอะไรหรอก อย่าคิดมากเลย ตอนนี้เขาอาจยุ่งจนไม่มีเวลาตอบกลับ...”
พยายามปลอบใจตัวเองด้วยเหตุผลต่าง ๆ นานา แต่สุดท้ายก็ยังเศร้าและกังวลอยู่ดี
“ยัยนั่นสวยชะมัดเลย” เธอยอมรับว่ายามาวดีสวยจนผู้หญิงเองยังเหลียวหลัง แล้วผู้ชายอกสามศอกจะไม่ชอบได้ไง “ถ้าถ่านไฟเก่าคุล่ะ”
เธอจะทำยังไงดีนะ...
“ไม่ได้ เราต้องขัดขวางให้ถึงที่สุด เพราะเราจะไม่ยอมเสียแฟนของเราไป”
ภรรยาตัดสินใจมารออคิระอยู่ที่ห้องของเขา รดน้ำต้นไม้เพื่อฆ่าเวลาเสร็จแล้วก็ช่วยทำความสะอาดห้องนอน จัดข้าวของต่าง ๆ และโต๊ะหนังสือ
“เอ๊ะ...” เธออึ้งนิดหน่อยเมื่อเจอภาพวาดของตัวเองแทรกอยู่ในหนังสือเล่มหนึ่ง ซึ่งเป็นภาพแรกๆที่เธอส่งให้เขาช่วง ม.ต้น จากนั้นก็เจออีกหลายภาพซ่
