EP 24
รุ่งสางของวันต่อมา ปัณฑารีย์ก็หอบร่างอ่อนเพลียของตัวเองลงมาจากชั้นสอง เพื่อที่จะกลับบ้านของตัวเอง
วิศนุชานอนหลับอยู่ตอนที่หล่อนหนีออกมาจากห้องนอนของเขา
“เจอเธอก็ดีแล้ว”
เสียงของมารดาของวิศนุชาทำให้หล่อนต้องชะงักเท้ากึก ตัวเย็นเฉียบ
“สวัสดีค่ะคุณป้า”
อีกฝ่ายไม่รับไหว้จากหล่อน และมองหล่อนด้วยสายตาดูแคลนเหยียดหยาม
“เมื่อคืนคงปรนเปรอลูกชายฉันทั้งคืน เพื่อให้เขาหลงสิท่า”
มันตรงกันข้ามต่างหาก เพราะเป็นวิศนุชาที่ไม่ยอมปล่อยให้หล่อนได้หลับนอนเลย เขาตักตวงด้วยความหิวกระหายยาวนาน จนหล่อนผล็อยหลับไปทั้งๆ ที่เขายังกระทำกับกายสาวอยู่
“ปลา... ขอตัวกลับก่อนนะคะ”
“เดี๋ยว”
“คุณป้ามีอะไรเหรอคะ”
หล่อนถามกลับไปด้วยน้ำเสียงราบเรียบ พยายามซ่อนน้ำตาเอาไว้สุดกำลัง
“ไปให้พ้นจากชีวิตของลูกชายฉันซะ”
ปัณฑารีย์ก้มหน้า น้ำตาที่ซ่อนเอาไว้หลั่งรินออกมาเป็นสาย
“คุณป้าสบายใจได้เลยค่ะ ปลาจะไปจากชีวิตพ
