EP 35
สองวันต่อมา ปัณฑารีย์ตัดสินใจเดินทางมาที่โรงพยาบาลเพื่อมาฝากครรภ์ หล่อนเดินทางมาคนเดียวเพราะแต้วติดต้องไปรับของในเมือง
หล่อนเดินไปยืนรอรถโดยสารประจำทางเพื่อที่จะกลับบ้านของแต้ว แต่แล้วก็ต้องชะงักกึก หน้าตาซีดเผือด เมื่อสายตาปะทะเข้ากับร่างสูงคุ้นตาของใครบางคน
“พะ... พี่บีม...”
หล่อนกำลังจะวิ่งหนี แต่สมุดฝากครรภ์ร่วงหล่นกับพื้นเสียก่อน หล่อนรีบก้มลงเก็บ แต่ก็ไม่ทัน เพราะวิศนุชาเข้ามาแย่งมันเอาไปไว้ในมือเสียก่อน
หล่อนหน้าเสีย ดวงตากลมโตเบิกกว้าง และตัดสินใจวิ่งหนี แต่เขาก็ตามมาทัน และรวบหล่อนเอาไว้ทั้งตัว
“ปล่อยนะพี่บีม...”
“ไม่ปล่อย พี่จะไม่ปล่อยเด็ดขาด”
“ปล่อยค่ะ อย่ามายุ่งกับปลา” หล่อนดิ้นรนสุดแรง แต่ก็ไม่หลุดจากอ้อมแขนกำยำของวิศนุชาเลย
“ไปกับพี่”
“ไม่... ปล่อยปลา... ปลาไม่เป็นไหนกับพี่บีมทั้งนั้น ปล่อยค่ะ”
“อย่าดื้อกับพี่สิครับ คนดี”
น้ำตาของคนตัวเล็กร่วงหล่นอาบแก้ม ก่อ
