บทที่ 17 รักให้ลืมร้าย 3

1019 คำ

เขาเพิ่งตกลงแต่งงานกับผู้หญิงคนอื่นต่อหน้าเธอ แล้วยังจะทำแบบนี้กับเธออีก จงใจแกล้งกันรึไง ทำเหมือนให้ความหวังเธอเพื่ออะไร ไม่รู้หรือว่าคนคิดไปไกลมันเจ็บมากนะ ทั้งที่เธอไม่อยากคิด อยากจะเลิกหวังแล้วแท้ๆ แต่ภิฌานชอบมาทำให้เธอสับสนอีกทำไม... ธีริญถอนหายใจซ้ำแล้วซ้ำเล่า อารมณ์อ่อนไหวพานให้ความปวดร้าวปะทุขึ้นมาจนปวดใจไม่หยุด กระบอกตาร้อนผ่าวน้ำตาจวนเจียนจะร่วงแหมะเสียให้ได้ ความเจ็บปวดที่สุมรุมเร้าอยู่ในอกตอนนี้ ทำให้เธอเจ็บเหลือเกิน เจ็บจนไม่มีแรงเหลือจะให้อดทนแล้ว เธออยากหนีไปจากที่นี่ ไปใช้ชีวิตอย่างสงบอยู่กับลูกแค่สองคน แล้วลืมเรื่องร้ายๆ ลืมคนที่ทำให้ใจเจ็บเจียนตาย ลืมพ่อของลูก... หญิงสาวหลับตาปกปิดร่องรอยความรวดร้าว ไม่ได้อยากคิด ไม่ได้อยากอ่อนแอ ไม่อยากรื้อฟื้นทำตัวงี่เง่า ทั้งที่เลิกกันไปแล้ว แต่ก็ยังขี้หึงทำตัวหวงก้างไม่เข้าท่า แต่มันหยุดคิดไม่ได้ หยุดเสียใจไม่ได้จริงๆ! เคยคิดเคย

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม