อยู่ไม่ไหวจริงๆ

833 คำ

เธอรู้ดีว่าอาการน้อยใจที่เธอมีทำให้ไม่อยากรับสายเค้าเลย ถ้าเป็นคนอื่นเธอจะไม่เป็นแบบนี้เลย แต่กับเค้าเธอคิดว่าวันศุกร์จะได้เจอ เธอรอเค้าแล้ว แต่เค้ามาดึก เธอผิดหวังเธอน้อยใจ สองวันมานี้เธอไม่ค่อยได้คุยกับเค้า ไม่ตอบไลน์แต่รับสายตามปกติ เวลาที่โทรวีดีโอกันตอนกลางคืนเธอก็จะตัดบทรีบวางสายไม่อยากเห็นใบหน้าคมเข้มที่มีแววตาตัดพ้อใส่เธอ จะมาตัดพ้ออะไรกัน เค้าผิดสัญญานะไม่ใช่เธอ พนักงานในร้านส่งถุงเสื้อผ้าที่ซักรีดเอาไว้เรียบร้อยแล้วให้กับคนขับรถท่าทางสุภาพ พร้อมกับมีนามบัตรของคุณธีราแนบมายืนยันตัว เสื้อผ้าหลายถุงถูกนำมาวางเรียงรายที่เบาะรถภายในรถสปอร์ตคันหรูของเจ้านายสาวจนเต็มแน่น เหมือนกับว่าคุณธีราจะย้ายบ้านหรือเปล่า "ถ้าไม่มีอะไร ธีกลับแล้วนะ" วันศุกร์บ่ายคุณธีราเดินตัวปลิวออกจากตึกแล้วขับรถของตัวเองตรงไปยังคอนโดหรูทันที นิติบุคคลสาวมองดูสาวสวยตรงหน้าแล้วยิ้มหวานทักทาย "สวัสดีค่ะมาติดต่อ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม