ราเชนทร์วิ่งหน้าตาตื่นออกมาก็เห็นเธอกำลังจะขว้างหมอนหนุนใบใหญ่มาที่เค้า
"แกกกกกกก" เสียงเธอวี้ดออกมา ราเชนทร์ถอนหายใจออกมาแล้วเก็บหมอนที่เธอโยนมาไปวางไว้บนเตียง ก่อนจะหาเสื้อคลุมตัวเมื่อคืน
"เสื้อผ้าเปียก เอากระเป๋ามาไหม " เค้ามองหากระเป๋าใบเล็กที่เธอถือเข้ามา แล้วเปิดออกดู
"เสื้อผ้าอยู่ที่รถหรือในห้อง" เค้าถามย้ำอีกครั้ง
"รถสปอร์ต สีขาวทะเบียน 9988" ราเชนทร์พยักหน้า แล้วหยิบโทรศัพท์เรียกลูกน้องทันที
"เมื่อคืนนี้จำได้ไหม" เค้ายังคงใจเย็นกับเธอ ธีราพยักหน้าลงอย่างจำใจ
"เราจะต้องลืมไปให้หมด แบบวันไนท์เข้าใจไหม"
เธอกัดฟันออกคำสั่งออกไป เค้าชื่ออะไรเธอยังไม่แน่ใจเลย ธีราอยากจะบ้าตาย ทำไมเธอต้องมาเจอแบบนี้
"ผมราเชนทร์ อมรินทร์กุล" ธีราพยักหน้ารับรู้เบาๆ แล้วจะลุกขึ้น แต่เธอลืมไปว่าตัวเองเปลือยอยู่ ชายหนุ่มมองดูร่างเปลือยที่แดงช้ำด้วยรอยปากของเค้าไปทั่ว ธีราร้องวี้ดอีกครั้ง ตัวเธอลายไปห
