นางพญาก็คือนางพญา

780 คำ

"พี่ขอโทษ" ราเชนทร์ ซับน้ำตาให้เมียตัวเองช้าๆ พร้อมกับจูบเธอไปด้วย ธีราดูเสียใจมากเหลือเกินที่รู้เรื่องนี้จากปากคนอื่น ลูกโผล่หน้าเข้ามาในบ้านให้นายหัวกำลังปลอบใจคุณธีอยู่ก็หนาวๆ ร้อนๆ กันขึ้นมา คุณธีราร้องไห้หนักจนนายหัวแทบจะขาดใจ "พี่เชนทร์รู้มั้ยว่าธีห่วงพี่เชนทร์แค่ไหน ทำไมมาคิดเองเออเองแบบนี้ ธีเป็นเมีย ธีควรจะต้องรู้ทุกอย่าง ไม่ใช่ปิดบังเอาไว้" ราเชนทร์สะดุดกับคำพูดของเธอ เค้าน่าจะบอกทุกอย่างกับเธอ เค้าไม่น่าจะคิดแทนเธอเลย "พี่ขอโทษพี่ยอมรับผิดทุกอย่าง ธีหยุดร้องได้ไหมพี่ใจจะขาด" "ถ้าต่อไปนี้มีอะไรแล้วโกหกปิดบังธีอีก ปล่อยให้ธีรู้ทีหลัง ธีจะไม่ให้พี่เชนทร์กอดอีกเลย" นางพญาประกาศเสียงดังลั่นทำเอาลูกน้องใจคอไม่ดีตามนายหัวไปด้วย "บอกทุกเรื่องเลย บอกทุกอย่างพี่จะรายงานให้หมด" ราเชนทร์ยอมหมดแล้วเค้าไม่เคยเห็นเธอร้องไห้หนักขนาดนี้มาก่อนเลย "เงียบๆ ไม่ร้องเหนื่อยแล้ว" ราเชนทร์ตะโกนเร

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม