การนั่งใกล้กันแบบนี้ จึงทำให้เรนนี่ได้ยินปลายสายที่โทรมาคุยกับเขาชัดเจน
“คุณคิณคะ…ที่นัดกินข้าวเย็นนี้อย่าลืมนะคะ ที่เดิมค่ะ”
“ครับ”
“หวังว่าคงไม่มีบุคคลที่สามมาด้วยนะคะ”
อคิณมองหน้าเรนนี่ ซึ่งเธอก็จ้องมองเขาอยู่ก่อนแล้ว
“ครับ”
อคิณกดวางสาย แล้ววางโทรศัพท์ไว้บนโต๊ะทำงาน เขาหันมามองหน้าคนที่นั่งอยู่บนตัก
“เย็นนี้ พี่มีนัด”
“เรนนี่กลับบ้านเองได้ค่ะ”
“พี่จะให้คนขับรถบริษัทไปส่ง”
“ไม่เป็นไรค่ะ เรนนี่จะกลับเอง”
“อย่าดื้อสิครับ”
“อีกหน่อย พอเราหย่ากันแล้ว เรนนี่ก็ต้องไปไหนมาไหนเองอยู่ดีค่ะ แล้วอีกไม่กี่วันเราก็จะหย่ากันแล้ว เรนนี่ว่า เราเริ่มปรับตัวกันตั้งแต่วันนี้เลยดีกว่า พี่คิณปล่อยเรนนี่ได้แล้วค่ะ เรนนี่จะกลับไปทำงาน”
อคิณมองหน้าน้อง เขามองนิ่ง ๆ อยู่ครู่หนึ่ง
“เรนนี่…”
อคิณกำลังจะเอ่ยปากพูดบางอย่าง แต่เสียงโทรศัพท์ภายในที่ตั้งอยู่บนโต๊ะก็ดังขึ้นขัดจังหวะอีกครั้ง ชายหนุ่มจึงร
