อคิณวางน้องลงบนเตียงอย่างเบามือ เขาถอดเสื้อผ้าให้เธอ เช็ดเนื้อเช็ดตัวให้เธออย่างใส่ใจ และปล่อยให้น้องได้นอนพักผ่อน ส่วนเขาเดินเข้าห้องน้ำไปอาบน้ำและสวมเสื้อคลุมออกมา
เขาส่งเสื้อผ้าของเขาและน้องไปซัก และโทรบอกมารดาว่าเขาเจอน้องแล้ว และคืนนี้เขากับน้องจะพักที่โรงแรม จะพูดคุยปรับความเข้าใจกัน เขาสัญญาว่าเขาจะพาลูกสะใภ้สุดที่รักของคุณแม่กลับไปอยู่กับท่านให้ได้
หลังจากวางสายจากมารดา อคิณเดินไปนั่งลงบนเตียง มองคนเมาหลับด้วยสายตาอ่อนโยนห่วงใย เขาอยากพูดคุยปรับความเข้าใจกับน้อง แต่คงต้องรอให้เธอตื่นขึ้นมาก่อน อย่างน้อยตอนนี้เขาก็อุ่นใจแล้วว่า น้องอยู่ตรงนี้ เขายังมีโอกาสได้บอกได้พูดในสิ่งที่เขาควรพูดมาตั้งนานแล้ว
อคิณถอดเสื้อคลุมออกจากตัว เขาเอนกายลงนอนเคียงข้างน้อง โอบกอดคนตัวอุ่นมาแนบกาย
เรนนี่ซุกตัวเข้าหาอกกว้างอย่างคุ้นเคย ถอนหายใจบางเบา พึมพำเสียงเบาแผ่วว่า
“อีกสิบเก้าวันหย่า พี่คิณ...
