ตอนที่ 19

931 คำ

กลับก็กลับ เป็นไงเป็นกัน มาถึงขนาดนี้แล้ว ยังไงก็ถอยไม่ได้แล้วล่ะ เมื่อกลับเข้ามาในห้อง เสียงโทรศัพท์มือถือของอคิณก็ดังขึ้นแทบทันที เขาปล่อยมือบาง และเดินไปเปิดประตูกระจกบานเลื่อนตรงระเบียงห้อง ออกไปรับสายข้างนอก เรนนี่มองแผ่นหลังกว้างที่ยืนหันหลังให้เธออยู่ริมระเบียง ดูท่าทางน่าจะเป็นงานด่วนและสำคัญมาก เธอเห็นว่าตอนที่พี่คิณรับสาย ใบหน้าของเขาเคร่งเครียด เรนนี่เดินไปนั่งลงบนเตียงกว้างกลางห้อง เธอนั่งพิงหมอนอิงตรงหัวเตียง ปลายเตียงหันไปทางประตูระเบียง เมื่อมองตรง เธอจึงเห็นพี่คิณอยู่ในสายตา มองเขาตลอดเวลาแบบนี้ เธอก็รู้สึกใจสั่นขึ้นมาดื้อ ๆ เรนนี่จึงละสายตาจากคนที่กำลังคุยโทรศัพท์ที่ระเบียง มองสำรวจไปทั่วห้องพักแทน ห้องพักเป็นแพลอยน้ำสุดหรูบนแม่น้ำแคว อยู่ท่ามกลางวิวขุนเขา สงบและมีความเป็นส่วนตัว ภายในห้องตกแต่งสไตล์พื้นบ้านร่วมสมัย เฟอร์นิเจอร์ทำด้วยไม้สัก จัดวางได้อย่างลงตัว เรียบหรู

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม