เลขาพรชัยชะงักอยู่ที่หน้าประตู ภาพที่เห็นคือ ภรรยาของท่านรองประธานบริษัทนั่งอยู่บนตักของท่านรอง เธอหันหลังให้เขา และซุกหน้าอยู่กับอกของท่านรอง
ส่วนท่านรองนั้นกอดคุณเรนนี่ไว้ด้วยท่าทางหวงแหน และมองเขาด้วยสายตาดุ
“เอ่อ…ขอโทษครับ”
คุณพรชัยไม่รู้จะเอ่ยคำใดที่ดีกว่าคำว่าขอโทษ
อคิณพยักพเยิดเป็นเชิงไล่ให้เขาออกไปก่อน คุณพรชัยจึงปิดล็อกประตูอย่างรู้ใจเจ้านาย
พอประตูห้องปิดลงอีกครั้ง อคิณก็ก้มกระซิบเรียกน้อง
“เรนนี่…คุณพรชัยออกไปแล้วครับ”
“พี่คิณทำให้เรนนี่ขายหน้ากับคุณพรชัยสองครั้งแล้วนะคะ”
เรนนี่พูดเสียงอู้อี้อยู่กับอกกว้าง
อคิณหัวเราะในลำคอ เขากระชับอ้อมแขนกอดน้องแน่นขึ้น
“คุณพรชัยล็อกประตูให้แล้ว เมื่อกี้ถึงไหนแล้วนะครับ เรามาต่อกันเถอะ”
“ไม่จูบแล้วค่ะ เรนนี่จะทำงาน”
เรนนี่ขยับตัวจะลงจากตักแกร่ง แต่เจ้าของตักไม่ยอมปล่อย หญิงสาวจึงเงยหน้ามองเขาด้วยสายตาดุ แต่ภาพใบหน้าของเขาที่
