หญิงสาวไม่กล้าบอกความจริง แต่ดูเหมือนว่าปู่พจน์จะรู้ เพราะสังเกตจากสายตาที่จับจ้องมองท้องของหล่อนที่นูนขึ้นมาจนเห็นชัด
“ลูกไอ้เสือใช่ไหม...”
ปู่พจน์เป็นคนตรงจึงเอ่ยถามออกมาด้วยความใจร้อน ประโยคที่ได้ยินทำเอาหัวใจของพลอยขวัญกระตุกวูบลงไปอยู่ที่ตาตุ่ม
“คุณปู่รู้ได้ยังไงคะ”
พลอยขวัญตกใจ
“เอาเป็นว่าเรื่องนี้ปู่รู้ก็แล้วกัน...ว่าแต่หนูจะไปอยู่ไหน”
ปู่พจน์มองหน้าพลอยขวัญ ถามด้วยสายตาเป็นห่วงเป็นใย เพราะเคยเห็นหน้ากันอยู่ทุกวัน จึงไม่แปลกถ้าจะเกิดความผูกพันและเอ็นดูพลอยขวัญไม่ต่างจากหลานคนหนึ่ง
“ขวัญ...เอ่อ...ขวัญก็ยังไม่รู้... คิดอะไรไม่ออก รู้แต่ว่าถ้ามีคนรู้เรื่องนี้จะส่งผลกระทบถึงครอบครัวเฮียเสืออย่างแน่นอน...ขวัญจะหลบไปอยู่ที่อื่นสักพัก...รอให้ลูกคลอดออกมาขวัญจะเลี้ยงเอง...สมัยนี้คุณแม่เลี้ยงเดี่ยวมีให้เห็นเยอะแยะไปค่ะ...ขวัญตัดสินใจแล้วว่าจะเลี้ยงลูกเอง”
เสียงของพลอยขวัญสั่นครือ ทั้
