คลั่งรักเด็กซื่อ 28
พูดเพียงแค่นั้นเขาก็ดึงข้อมือเล็กของฝันหวานเดินไปที่รถซึ่งขับมาจอดอยู่ไม่ไกล ไม่ให้โอกาสมันได้คุยกับเมียเขาอีก
“ท่านประธานคะ ปล่อยก่อนค่ะ ฝันเจ็บนะ”
ใบหน้าหวานบิดเบ้ด้วยความเจ็บปวดเมื่อมือหนากำข้อมือของเธอไว้แน่นจนเจ็บไปหมด
“หึ...ท่านประธานงั้นเหรอ ขนาดอยู่บนรถแล้วยังเรียกฉันซะห่างเหินขนาดนี้ ทำไม กลัวคนอื่นเขารู้มากหรือไงว่าเราสองคนเป็นอะไรกัน” แดเนียลหลุดปากตะคอกออกไปอย่างเดือดดาล
นอกจากเธอจะยอมให้มันแตะตัวแล้วยังไปยิ้มให้มันอีก
แบบบนี้จะไม่ให้โมโหได้ยังไง!
“เอ่อ…มะ ไม่ใช่อย่างนั้นนะคะคุณแดน อ๊ะ! ปล่อยก่อนค่ะ มันเจ็บจริงๆ นะ” ฝันหวานร้องเสียงหลงอย่างเจ็บปวดเมื่อเขาไม่ยอมปล่อยให้เธอเป็นอิสระ ซ้ำยังดึงเธอขึ้นมานั่งบนตักพร้อมกับซุกไซร้ใบหน้าลงมาแล้วขบเม้มสร้างรอยไว้ตามต้นคอขาวอย่างไม่ออมแรง
“ไม่ปล่อย...จ๊วบบบ อืมมม อย่าดิ้น” เขาเหมือนคนขาดสติไปแล้ว ทั้งกัดทั
