คลั่งรักเด็กซื่อ 44
@บริษัท
“เย็นนี้เจอกันนะฝัน”
เสียงของพี่น้ำขิง เอ่ยขึ้นขณะที่กำลังเก็บของเตรียมเลิกงาน
“โอเคค่า จะรีบไปถึงคนแรกเลยค่ะ” ฝันหวานยิ้มร่าตอบกลับไปด้วยน้ำเสียงสดใส พอเธอเก็บกระเป๋าเรียบร้อยก็ไม่ลืมยกมือไหว้พี่ๆ ในแผนกอย่างที่ทำเป็นประจำ ก่อนจะเดินไปแสกนบัตรเลิกงานที่อาคารด้านล่าง
“แกๆ นั่นใช่คนที่เป็นข่าวกับท่านประธานป้ะ”
“ชู่ววว อย่าพูดเสียงดังไป เดี๋ยวก็โดนเฉดหัวออกจากงานหรอก”
เสียงพนักงานสาวสองคนที่ต่อคิวสแกนบัตรเลิกงานแอบคุยกันเสียงเบา ซึ่งเจ้าตัวที่กำลังเป็นหัวข้อสนทนาก็ทำเพียงแค่ยิ้มบางแล้วเดินไปที่รถของท่านประธานที่จอดรออยู่โดยไม่ได้เอ่ยอะไร
ตั้งแต่ฝันหวานเริ่มกลับมาทำงานที่บริษัท ก็ได้ยินเสียงซุบซิบนินทาจากพนักงานในบริษัทอยู่เนืองๆ แต่ว่าก็น้อยกว่าที่เธอเคยคาดเอาไว้มาก เหตุผลข้อแรกก็คงเป็นเพราะท่านประธานเคยประกาศกร้าวเอาไว้แล้วว่าจะไล่ออกหากมีการว่าร้ายเธอ
