พี่ดลของเธอเป็นเพียงผู้ชายคนหนึ่ง ใกล้ชิดกับหญิงสาวสองต่อสองในบ้าน เขาอาจะยับยั้งชั่งใจไม่ได้
เธอคงยังเป็นเด็กกะโปโลในสายตาของเขา ถ้าหากเขารู้ว่าเธอคือยัยเด็กอ้วนฉุน้องสาวคนเดียวของเพื่อนรัก
เธออยากให้เขาเห็นเธอเป็นผู้หญิงคนหนึ่งมากกว่าเด็กตัวน้อยในความคิดของเขาก็เท่านั้นเอง...
“ดล...”
เสียงคุ้นหูทำให้ดลรวีหันไปมอง เขาหยุดนิ่งเมื่อเห็นใบหน้าของคนรักเก่า เธอยังสวย แลดูมั่นอกมั่นใจ สายตาสวยเฉี่ยวมองมาที่เขาอย่างยั่วยวนเช่นเดิม ชายหนุ่มเสมองไปทางอื่นชั่วครู่ ก่อนจะปรับใบหน้าและแววตาให้เรียบเฉยดังเดิม
พราวดาวเดินมาหาอดีตคนรักด้วยบุคลิกมั่นใจในตัวเอง เส้นผมรวบมัดเอาไว้อย่างเรียบร้อย เรือนร่างงดงามสมส่วนไม่ว่าจะเดินไปทางไหนก็เป็นที่ชื่นชมและสนอกสนใจของผู้คนรอบข้าง
“สวัสดีครับพราว”
ดลรวีกล่าวทักทายเสียงเรียบๆ เขามาเลือกซื้อของบางอย่าง ที่สำคัญคือมาซื้อเสื้อผ้าให้แม่บ้านจอมซุ่มซ่ามแต่น่
