“ไม่เห็นต้องอายเลย ระหว่างรอยัยดา เริ่มไปผลิตลูกกันก่อนเถอะ”
“ว้าย!! พี่พล ไม่เอานะคะ เสื้อยับหมดแล้ว”
จิณห์จุฑาดิ้นเร่าๆ แต่ไม่กล้าดิ้นแรงนักเพราะกลัวตก พลไม่สนอุ้มภรรยาขึ้นห้องโดยเร็ว เพราะเขาเผื่อเวลาเอาไว้ว่าทันที่จะไปรับท่านทั้งสองที่สนามบิน
“เมื่อไหร่จะมีเจ้าตัวเล็กล่ะครับ พี่รอนานแล้วนะ”
เขาอ้อนเสียงหวาน
“แน้... พี่พล เราเพิ่งแต่งงานกันเองนะคะ”
จิณห์จุฑาเขินหน้าแดง
“เพิ่งแต่ง แต่ไม่เคยบกพร่องต่อหน้าที่เลยนะครับ รีบมีตัวเล็กได้แล้ว แบบนี้พี่ต้องเสกเข้าท้องทุกเวลาที่มีโอกาส”
เขากดจูบหน้าท้องขาวผ่องเบาๆ หญิงสาวค้อนให้เสียวงใหญ่ เขาทำอย่างที่พูดจริงๆ ทุกเวลาที่มีโอกาสจริงๆ สิน่า
เธอได้แต่อ่อนอกอ่อนใจ และอ่อนระทวยให้เขาทุกทีไป ตอนนี้พลกับป้าพิมพ์แขช่วยกันบำรุงร่างกายเธอเพื่อเตรียมพร้อมที่จะมีทายาท จนเธอแทบไม่ต้องทำอะไรนอกจากทำตามที่สามีและป้าสามีบอก
“พี่ดล...” เสียงห้ามกลา
