“หิวหรือยังครับ” พลกอดภรรยาแนบอกทางเบื้องหลัง เธอยิ้มกับคำถามใส่ใจของเขา ก่อนถามกลับเพราะกลัวเขาจะหิวแล้ว
“พี่พลหิวแล้วเหรอคะ”
“หิวมากเลยครับน้องจีน” พลเชยคางมนให้หันมาเผชิญหน้า แววตาวาวๆ ของสามีทำให้เธอทุบอกเขาด้วยความเขินอาย
“พี่พลน่ะ”
“อะไรครับ คิดอะไรอยู่นี่ เมียพี่ถึงได้หน้าแดง” เขาถามล้อๆ
“ไม่ต้องมาพูดเลย” จิณห์จุฑาค้อนให้ พยายามออกจากอ้อมแขน เขาคิดอันใดทำไมเธอถึงจะไม่รู้ แต่ยังมาแกล้งถามเธอให้อายอีก
“ไม่พูดแต่ทำดีกว่า” เขาพูดด้วยสายตาแพรวพราว
“ว้าย!!!! พี่พล ยังกลางวันอยู่เลยนะคะ”
จิณห์จุฑาอุทานเมื่อโดนสวมกอดอุ้มเข้าห้องพัก
“จะเวลาไหน เราก็มาฮันนีมูนกันนะครับ พี่อยากกินเมียพี่ทุกเวลานั่นแหละ” หญิงสาวหน้าแดงซ่านในคำพูดโจ่งแจ้งของเขา
“พี่พล ไม่เอาค่ะ ยังกลางวันอยู่เลย”
สาวน้อยดิ้นเร่าๆ แต่ในที่สุดร่างอรชรถูกวางบนที่นอนนุ่มๆ ในห้องพักจนได้ ร่างสูงตามติดรีบขึ้นทาบทับเอ
