“ออกมาสูดอากาศน่ะค่ะ ไม่ได้คอยใคร แต่ไม่ทราบล่วงหน้าว่าจะมีคนตามออกมา” พิรันดาประชดเข้าให้
“อือ...” สิ้นประโยคประชดประชัน ร่างอรชรถูกกระชากเข้าหา ตามติดด้วยริมฝีปากกระด้างกดทับลงมา พิรันดาตาโตตกใจก่อนโอบแขนกอดรอบคอหนาเอาไว้แน่น
นุติที่เดินตามหาพิรันดาอยู่ในงานออกมาเห็นเหตุการณ์เข้าพอดี
“สงสัยจะกินแห้ว” นภัสสรที่เดินมาทางนี้พอดีเห็นเหตุการณ์ทั้งหมด เธอเอ่ยขึ้นลอยๆ เห็นนุติยืนกำหมัดแน่นมองทั้งสองด้วยความไม่ชอบใจ
“คุณต่างหากที่กินแห้วก่อนผม”
นุติหันไปพูดใส่หน้านภัสสร ก่อนเดินหนีไป หญิงสาวเม้มปากแน่นอย่างขัดใจ แม้จะถูกปฏิเสธ แต่เธอไม่เห็นจะแคร์เพราะมีผู้ชายสนใจเธออีกเยอะแยะ
“พี่ไม่ชอบให้น้องดาไปใกล้ผู้ชายคนไหน”
“หึงน้องดาเหรอคะ” พิรันดามองด้วยสายตาเย้ายวน แกล้งลูบแผงอกแกร่งไปมาดลรวีครางกระหึ่ม ถ้าไม่ติดว่าเป็นงานแต่งเพื่อนรักเขาจะพายัยเด็กแสบวิวาห์เหาะเสียตอนนี้เลย
“ถ้าเห็นอีกจะฉุด
