“จนเมื่อไม่กี่เดือนที่ผ่านมา ผมได้มีโอกาสกลับมาสานสัมพันธ์อีกครั้ง แล้วผมจะไม่ปล่อยให้เธอหลุดมือไปอีกแล้ว...วันนี้ผมรู้ว่าเป็นวันเกิดแม่แต่อยากมอบของขวัญชิ้นใหญ่ ด้วยการพาสะใภ้เข้าบ้านให้แม่...ครับ” เขาหันกลับมามองรวิวรรณที่ยืนอมยิ้มกับคำพูดของเขา เธอเขินหนักมาก มือเย็นเฉียบ หัวใจเต้นตึกตัก
“วันนี้ผมว่าเราทั้งคู่พร้อมแล้วนะ...มาเป็นครอบครัวเดียวกันเถอะ มาตื่นพร้อมกัน หลับพร้อมกัน กินข้าวด้วยกัน แล้วก็ แต่งงานกันนะครับ”
สิ้นเสียงคำว่าแต่งงานกันนะครับ เสียงปรบมือและเสียงผิวปากของบรรดาเพื่อนพ้องด้านหลังก็ดังกึกก้อง คนิ้งหยิบเวลเจ้าสาวขึ้น แล้วรีบวิ่งไปเสียบที่ผมของเพื่อน ก่อนจะรีบวิ่งออกมา
รวิวรรณเหมือนตัวเองฝันไป เธอหูอื้อไปหมด เพื่อนรู้ แม่รู้ แต่เธอไม่รู้ว่าเขาจะเซอร์ไพรส์เธอแบบนี้
‘เขาขอเธอแต่งงาน!’
ชายหนุ่มคุกเข่าลง หยิบแหวนที่เตรียมไว้ เปิดออกมา ท่ามกลางเสียงเชียร์ แล้วก็ป้ายด้
