“ชิมก่อนสิคะ” เด็กสาวค้อนเขาให้ จนคนเป็นพ่อจับมาฟัดให้หายมันเขี้ยว เมื่อวานรับบทเป็นคนไข้ให้คุณหมอตรวจ วันนี้รับบทเป็นลูกค้าในร้านอาหาร พรุ่งนี้ไม่รู้ว่าจะอาชีพอะไร ลูกสาวของเขาเป็นสาวน้อยร้อยอาชีพไปแล้ว
“ตะวันขา...มาทานข้าวเย็นค่ะ พี่แสงด้วยค่ะ มาทานข้าว” รวิวรรณเป็นแม่บ้านเต็มตัว ดูแลลูกและสามีไม่ได้ทำงานอีกแล้ว เพราะสามีจ่ายเงินเดือนระดับหกหลักให้เธอทุกเดือน แต่เธอก็ไม่รู้จะซื้ออะไรนอกจากของใช้ของลูก กับของให้สามี บางวันก็ฝากคุณแม่ให้ดูยายตะวันแล้วตัวเองออกไปสปาบ้าง ไปทานข้าวกับเพื่อนบ้าง
พันแสงอุ้มเด็กน้อยแก้มยุ้ยมาฟัดแก้มนุ่มนิ่มก่อนจะอุ้มไปที่โต๊ะอาหารเมื่อได้ยินเสียงภรรยาสาวเรียก
พันแสงทำงานสิบโมงเช้าและเลิกบ่ายสี่โมงเย็น เพื่อมีเวลาให้กับครอบครัว ตอนแรกเขาจะสร้างบ้านหลังใหม่แต่ทว่าคุณแม่อยู่คนเดียวก็กลัวจะเหงา จึงตัดสินใจอยู่ที่บ้านกับคุณแม่เป็นหลัก โดยมีคุณแม่ของรวิวรรณลงมาหา
