พันแสงได้แค่เหลือบตามอง แล้วก็สอดส่ายสายตาเพื่อมองหาใครบางคนที่ทำให้เขาอยู่ไม่สุขในวันนี้ แล้วก็พลันไปเห็นเธอในชุดที่เรียกว่าเปิดล่างเปิดบนฟันเขาขบจนกรามขึ้นเป็นสันอย่างเผลอตัว
“เสื้อผ้ามันหดหรือไง!”
เขาไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมถึงอารมณ์เสีย ยิ่งเห็นสายตาของนักท่องราตรีจ้องเธอตาเป็นมันเหมือนต้องการเขมือบเหยื่ออันโอชะ ก็อยากจะควักลูกตาพวกนั้นออกให้หมด
ร่างสูงเดินไปด้วยกลิ่นอายของความกรุ่นโกรธแล้วหยุดยืนด้านข้างของเพื่อนที่เสิร์ฟเหล้าให้เธอจนเขาต้องยั้งไว้ แถมมันยังให้ส่วนลดพิเศษกับสามสาวนี้โดยไม่ได้บอกเขาให้รู้อีกด้วย
“รวิ...แก...ผู้มาแล้ว” คนิ้งกระซิบเพื่อนที่ข้างหูเพราะมันเหมือนคนมาเมาให้ลืมผัวเก่าก็ไม่ปาน ทั้งที่ความตั้งใจแรกนั้นมาเพื่อจับผู้รวย แถมไม่ถึงครึ่งชั่วโมงกระดกไปห้าแก้ว ไม่รู้จะมอมตัวเองเพื่อ?
“ฮะ...มาแล้วเหรอ” คนที่คอไม่แข็งโงหัวขึ้นแล้วมองไปด้านข้างพร้อมกับยิ้มให้ใครก็ไม่รู้ จนด้านข้างยิ้มตอบเป็นเชิงรับแต่เมื่อหันมาเห็นชายหนุ่มอีกคนจ้องเขม็ง ก็เลือกจะหันหน้าไปทางอื่น
“....” คนิ้งกลอกตาเป็นเลขแปดเบื่อกับความเฉิ่มของเพื่อน ทั้งที่ของดีเกรดพรีเมียมอยู่ข้างหน้า
“ทางนี้...” คนิ้งหันคอมันให้หันกลับมามองที่บาร์แล้วก็เจอกับผู้ชายท่าทางคมเข้มสุขุม ใบหน้าที่ยิ้มเหมือนไม่ยิ้มทอดมองไปยังเพื่อนสาวด้วยสายตาที่ทั้งคนิ้งและนับหนึ่งก็อ่านไม่ออก
“แน่ใจนะคนิ้ง...เพื่อนจะได้ผัวไม่โดนเจ้าของบาร์จับโยนออกไปข้างนอกเสียก่อน” นับหนึ่งกังวลเล็กน้อยกับท่าทางของเขา
“ผู้หญิงน่ารักตอนเมาทั้งนั้น เชื่อหัวอีคนิ้งเถอะค่า”
สองสาวกระซิบกระซาบกันพร้อมทั้งลุ้นให้เพื่อนเหลือสติเต๊าะผู้ตรงหน้าเหอะ
“พี่พันแสง...มาได้ไงคะ” ลิ้นเปลี้ยจนคนฟังอยากเลีย เอ้ย...เพลีย พร้อมสายตาฉ่ำเยิ้มมองทอดไปยังผู้ชายเบื้องหน้า โดยที่ยินบาร์เทนเดอร์ หนุ่มยืนอมยิ้มให้เพื่อน
ไหนบอกไม่รักไม่ชอบไง!
“รวิ...ทำไมเมาตั้งแต่หัวค่ำเลย” เสียงเรียบพยายามเก็บอารมณ์ไม่พอใจของตัวเองไว้ เพราะว่าไม่ชอบที่เธอดื่มเหล้าเมาอย่างนี้ ราวกับอาลัยอาวรณ์ไอ้ผู้ชายชาติชั่วนั่น
ในบรรดานักเที่ยวรู้จักกันดี เพชรหรือภานุวัฒน์ ขึ้นชื่อเรื่องเสือผู้หญิงภายใต้หน้ากากชายใจบุญ สันดานชั่วหิ้วหญิงไปซั่มแล้วก็ถ่ายคลิปไว้ส่งในกลุ่มเจริญพอร์น... เขาก็กังวลอยู่เหมือนกันว่ารวิวรรณจะตกเป็นเหยื่อไหม แต่ทว่าก็ไม่เคยมีคลิปหลุดรอดออกมา นั่นทำให้เขาสบายใจ
“ห้าทุ่มนี่หัวค่ำเหรอคะ...เอิ้ก! ถ้าอย่างนั้นก็คลำหัว... เอิ้ก...! ขอโทษค่ะ มันสะอึกเวลาเจอคนโดนใจ”
คนิ้งกับนับหนึ่งกุมขมับเมื่อเพื่อนเมาแล้วสะอึกจนหมดภาพอินฟลูเอนเซอร์ดังที่คนติดตามเยอะเป็นอันดับต้น ๆ ของเมืองไทย ทั้งยังพูดสองแง่สองง่าม แล้วผู้ชายที่ไหนจะกล้า มันออกจะหื่นจนเขาเริ่มกลัวก็ได้นะ
“รวิ...ต่อหน้าผู้ลูก...เก็บอาการหน่อย”
นอกจากสะอึกแล้วสายตามันยังฉ่ำเยิ้มราวกับจะกลืนกินคุณพันแสงได้แล้ว แบบนี้ที่นัดกันว่าให้ยั่วพอให้อยาก แต่เพื่อนกลับอยากตั้งแต่ยังไม่ได้ยั่วเลย จนต้องเอาทิชชูเช็ดน้ำลายเพื่อนก่อนจะไหลย้อยออกมาน่าเกลียด
สาบานว่าเพื่อนขายสวย!
“ใส่เสื้อไว้ด้วยครับ ข้างในหนาว” เขาถอดเสื้อแจ็กเกตสีดำเอื้อมข้ามบาร์มาคลุมตัวอีรวิ จนสองเพื่อนสาวมองหน้ากันเอามืออุดปากกรี๊ดอย่างไม่มีเสียงออกมา
‘อีรวิได้ใช้กีที่มันไม่มั่นใจก็คราวนี้แหละ...’ สองเพื่อนสาวทำมือไฮไฟล์ประสานกัน
พวกผู้ชายที่เห็นว่ามีชายหนุ่มมาขัดจังหวะกับวิวที่งดงามของภูเขาสองลูกที่ขาวเนียนนั้นอย่างน่าดาย เสียงจิ๊จ๊ะในลำคอส่งมาดังเป็นระยะ
แต่เมื่ออีกคนหวงของกราดมองด้วยแววตาไม่สบอารมณ์แต่ละคนก็รีบหันกลับไปทันที
“เอ่อ...คุณพันแสงพอดีว่าเพื่อนอกหักจากผู้ชายหัว ค...เอ่อ...หัวคิดต่ำตมนะคะ ก็เลยอยากเมาให้ลืม” คนิ้งรีบแก้ต่างให้เพื่อน ท่าทางโงนเงนนั้นส่อให้รู้ว่าอีรวิแม่งไม่ไหวแล้ว เสือกสั่งวิสกี้เข้ม ๆ อยากตบให้หน้าสั่นคืนสติเพื่อจะทำมิชชันให้คอมพลีทก่อนจะเมารั่วแบบนี้
“ใช่ผู้ชายหัวค...รวยยย!!!”
คราวนี้สองเพื่อนสาวเอามืออุดปากเพื่อนแทบไม่ทัน ที่หลุดคำด่าหยาบโลนออกมา ก่อนที่ผู้ตรงหน้าจะขยาดกับสันดานดิบของมันเสียก่อน
“ขอโทษทีค่ะ...เพื่อนเมามากไปหน่อย” นับหนึ่งก็ช่วยแก้ตัวอีกแรง เพราะว่าดูทรงวันนี้ไม่น่าจะได้ผัว ปากแบบนี้น่าจะได้เลือดหัวกลับไปก่อน ดูตามันมองเขาแข็งกร้าวร้าวกับว่าอีคนตรงหน้ามันคือ ‘ไอ้เพชรกัลยา’ อะไรนั่น
“เด็กมึงปากแซ่บไม่หยอก กูอยากรู้นักว่า...โอ๊ย...!” ยินยังไม่ทันได้พูดจบก็ร้องเสียงหลงก่อน เพราะว่าโดนคนที่ยืนเป็นเจ้าที่กระทืบมาเต็มตีนไม่รู้ว่ากระดูกหักหรือเปล่า
“ไอ้เหี้ย...กระทืบมาได้” เขากัดฟันด่ามันเพื่อรักษาภาพลักษณ์หุ้นส่วนต่อหน้าลูกค้าทั้งที่อยากด่ามากกว่านี้
“เอ่อ...มายังไงกันครับ” พันแสงรีบถามทันที เพราะเห็นมีแต่ผู้หญิง
“อ้อ...ขับรถกันมาค่ะ...แต่ว่ายายรวิน่าจะต้องเรียกแท็กซี่แล้วล่ะค่ะ” คนิ้งตีหน้าเศร้า เพราะเธอก็ต้องเอารถกลับเช่นกัน ส่วนนับหนึ่งนั้นจะอ้าปากตอบแต่ก็โดนคนิ้งบิดที่เอวแล้วก็หุบปากไปทันที
เพื่อนจะเกิดอย่าคุมกำเนิดเพื่อน!
“คอนโดของรวิอยู่ตรงข้ามกับคอนโดผม เดี๋ยวผมไปส่งเอง ส่วนรถรวิทิ้งไว้ที่ร้านผมก็แล้วกัน” ชายหนุ่มตัดบทแล้วค่าเครื่องดื่มทั้งหมดลงบัญชีเขาไว้ นั่นทำให้สองสาวเพื่อนรักตาเป็นประกาย
“เสร็จอีรวิชัวร์”
“ใครเสร็จใครครับ” ยินที่แอบฟังสองสาวกระซิบกันอยู่นานแล้วแทรกขึ้น ทั้งยังปรายตามองสาวที่ชื่อคนิ้งอย่างสนใจเป็นพิเศษ
“เอ่อ...ไม่มีอะไรคะ” คนิ้งรีบดื่มค็อกเทลตรงหน้าให้หมดแล้วยิ้มให้กับบาร์เทนเดอร์หนุ่มหล่อกระชากใจ แล้วลากนับหนึ่งกลับ เพราะว่าตัวเองเริ่มรู้สึกแปลก ๆ กับสายตาที่เขามองมา
“ทำไมรีบกลับ ผัวก็ไม่มี” นับหนึ่งบ่นเพื่อน แต่คำนั้นเข้าหูหนุ่มหล่อคนนั้นแล้วผลิยิ้มออกมาอย่างเจ้าเล่ห์ จนคนิ้งขนลุกยันกี
“ถ้าอยากดื่มเชิญที่ Thousand lights บาร์ครับ มีส่วนลดพิเศษสำหรับพวกคุณเสมอ” ยินไม่วายขายอ้อยไว้กับสาวฝีปากกล้านางนั้น แล้วก็มองเพื่อนที่กึ่งอุ้มกึ่งพยุงสาวอีกคนออกไป
“ได้สาวแล้วก็ลืมเพื่อน”