ตกดึกวันเดียวกัน
"คุณเจย์ไลลาเดินเองได้ค่ะ"
"แต่ฉันจะอุ้ม"
เจ้าของเสียงพูดเด็ดขาด เขาอุ้มเธอไปวางที่เตียงก่อนจะขึ้นคร่อมนอนทับอยู่ครึ่งตัว
"มองอะไรคะ แปลกๆ นะ มีอะไรหรือเปล่า?"
"เธอกับวานิล คุยเรื่องอะไรกัน?"
"เรื่องของผู้หญิงค่ะ ทำไมคะ กลัวไลลานินทาคุณเจย์เหรอ?"
"เปล่า ฉันกลัวเธอจะคิดมากเฉยๆ น่ะ วานิลมันเป็นคนพูดห้วนๆ สไตล์ของมันอยู่แล้ว ถ้าไม่รู้จักมันจริงๆ ก็คงคิดว่ามันเป็นผู้หญิงปากไม่ดี"
"ไลลาไม่ได้คิดอะไรหรอกค่ะ"
"แล้วตกลงคุยอะไรกัน?"
"เอ้า" ไม่คิดว่าเขาจะวกกลับมาเรื่องนี้อีกรอบ เรื่องที่คุยกันเหรอ จะบอกว่าไม่ได้คุยเรื่องของเจย์เลอร์ก็ไม่ได้ด้วยสิ
"ฉันอยากรู้ไลลา"
"ก็คุยกันตามประสาผู้หญิง พี่นิลบอกว่า คุณเจย์หวงความเป็นส่วนตัวมาก ไม่ชอบให้ใครล้ำเส้น นอกจากลูกน้องคนสนิทแล้วก็ไม่เคยมีใครเข้าถึงคอนโดที่คุณเจย์อยู่ได้สักคน แต่คุณเจย์กลับพาไลลาเข้าไป พี่นิลก็เลยแปล
