"ใครเป็นคนทำ!"
"คุณเจย์ หนูไม่เป็นอะไรจริงๆ ค่ะ" ไลลาไม่รู้จะบอกยังไงดีเหมือนกัน เธอจะกล้าบอกเขาได้ยังไงว่าคนที่ทำให้เธอเป็นแบบนี้เป็นฝีมือของคนเป็นพ่อ
ปัญหาเรื่องครอบครัวมันก็ยากที่จะให้คนนอกเข้าใจ และเธอก็ไม่ได้อยากให้มันเป็นแบบนี้ด้วย
คนตัวโตขยับเข้ามาใกล้เธออีก มือหนาจับที่คางมนประคองให้เธอเงยหน้าขึ้นไป เขาออกแรงบีบเล็กน้อยแต่เธอก็รู้สึกได้ว่าเขากำลังโกรธ
สายตาของเจย์เลอร์มันน่ากลัว เขาน่ากลัวเอามากๆ จนเธอไม่อยากจะสบตาเลย แต่ตอนนี้เหมือนถูกล็อคทุกทาง
"ตัดมือมันทิ้งเลยดีไหม ไลลา" น้ำเสียงเย็นยะเยือกนั้นเปล่งออกมา ทำเอาเธอขนลุกวาบไปทั้งตัว เพราะรู้ว่าเขาเอาจริงแน่ๆ ล่ะ ไม่ได้พูดเล่น
"อยะ อย่านะคะ คุณเจย์อย่าทำ"
"ทำไม จะห่วงมันทำไม มันทำให้เธอต้องเจ็บนะ จะปล่อยไว้ให้มันกลับมาทำเธออีกหรือไง?" เขาถามกลับด้วยน้ำเสียงห้วนๆ
"เปล่าค่ะ ที่ห้ามเพราะเขาเป็น...พ่อของหนูเอง"
"ว่าไง
