ชินอ๋องไท่เหยียนพร้อมองครักษ์เพียงไม่กี่คนควบม้ามาหยุดหน้าจวนราชครู
สภาพหน้าประตูจวนดูดีกว่าเมื่อสัปดาห์ก่อนมาก หน้าบานประตูมีการซ่อมแซม ทาสีใหม่อย่างสวยงาม พร้อมติดอักษรคำว่า **(จี๋) มีความหมายว่าสิริมงคล
ราวหนึ่งสัปดาห์ก่อนเขาตั้งใจมาตามอิงเหอกลับตำหนัก แต่เมื่อเห็นนางกำลังป้อนอาหารให้ราชครู ดูแลบุพการีผู้กำลังทรุดโทรม เขาได้แต่เก็บความหื่นโหยไว้ภายใน แล้วกลับตำหนักไปอย่างเงียบเชียบ
แต่เมื่อระลึกได้ว่าตนเป็นสวามีของนาง เหตุใดต้องรอนางกลับตำหนักด้วยเล่า คนเป็นผัวเมียกันก็สามารถหอบผ้าหอบผ่อนมาค้างกับเมียได้ทุกเวลา เหตุใดต้องรั้งรอ
เมื่อท่อนลำมันเรียกหารูสวาท ท่านอ๋องก็ไม่อยากรออีกต่อไป นางเคยให้คำนิยามอาการอยากเสพกามจนมิอาจควบคุมตนเองได้ นางเรียกอาการนั้นว่าเงี่xx เขาจำได้ขึ้นใจ
“ท่านอ๋องจะมาค้างที่นี่หรือพ่ะย่ะค่ะ” องครักษ์เอ่ยถาม สายตาเหลือบมองห่อผ้าบนไหล่ท่านอ๋อง เตรียมตัวมาพร้อมย
