ในตำหนักอสรพิษดำ ชินอ๋องปรึกษาหารือกับองค์ชายเก้าเรื่องปลุกเสี่ยวอี้โหมวด้วยท่อนลำอาบน้ำผึ้ง ส่วนฉันขอตัวออกไปทำมาหากิน ฉันมีภารกิจไปที่โรงค้าทาส
องค์ชายเก้าผู้มีตำแหน่งจอมทัพทมิฬแห่งแคว้น กร้าวแกร่งทั้งไสยมนต์มารและวิชาการศึก ความหล่อเหลามิได้เป็นรองผู้ใดในใต้หล้า แม่ทัพผู้เกรียงไกรกำลังปรึกษาเรื่องแผนการหรรมหวานกับลูกพี่ลูกน้องของตน
“เจ้าแน่ใจแล้วหรือว่าจะไม่เสียดายทีหลัง”
“ข้ามีอิงเหอแล้ว ไม่กลับไปแย่งเสี่ยวอี้โหมวกับท่านหรอก”
“เจ้าเคยรังเกียจนาง”
“ตอนนี้ข้าชอบนาง”
“ข้าก็ชอบนาง” องค์ชายตอบ
“อย่ามาชอบเมียข้า อยากมีเมียก็ไปหาเอาเอง”
“สตรีหุ่นอวบก็มีเสน่ห์น่ารักเหลือเกิน ข้าชักอิจฉาเจ้าเสียแล้ว”
“พอเสี่ยวอี้โหมวฟื้นขึ้นมา ก็หาอาหารอร่อยให้นางกินทุกวัน นางจะอวบอิ่มขึ้นเอง”
“เป็นความคิดที่ดี”
ระหว่างสองบุรุษปรึกษาหารือ ส่วนใหญ่คุยกันแต่เรื่องกามกิจและเรื่องท่ากระเด้าเอ็นใส่รูเสี่
