เร่ารัก ตอน สอนสวาทท่านอ๋องซึนเดเระ

วัดขนาด

ฉันมองตามแผ่นหลังตาอ๋องเดินเข้าไปในตำหนัก

ฉันร้องเรียกสาวใช้วัยนมเพิ่งขึ้นก้อนแป้ง

"เจ้ามานี่หน่อย"

"เพคะพระชายา"

"เอาไม้บรรทัดมาให้ข้า" ฉันสั่ง ต้องเตรียมพร้อมหน่อยแล้วก่อนเข้าไปหาอ๋อง

"อะไรคือไม้บรรทัดเพคะ"

"โถ่ สิ่งที่ใช้วัดความยาวไง อะไรล่ะที่ใช้วัดความยาว ไปเอามาเดี๋ยวนี้"

นางกำนัลวิ่งกลับไปเอาแท่งยาวๆ ทำจากสำริดมาให้ฉัน

"ไม้วัดความยาวเพคะ พระชายาจะเอาไปทำอะไรเพคะ"

"ขอบใจ" ฉันตอบสั้น ๆ จะให้บอกได้ไงว่าจะเอาไปวัดไซส์อ๋อง

ฉันมองตามอาภรณ์ปลิวสยาย แผงอกแกร่งแน่น หน้าหล่อคมผมสยาย อูยยยย แซ่บเหมือนกันนี่หว่า จะว่าไปฉันยังไม่เคยเย่อกับผู้ชายผมยาวมาก่อน หืมมมม แค่คิดก็ติดไฟแล้ว

อาาห์ แค่คิดท่าอีอ๋องกระแทกเอ็นใส่รูฉันแล้วเสยผมไปด้วย แค่นั้นฉันก็ฟินจนจิ๋มแฉะ

อ้วนแล้วไง ฉันก็เงี่xx เป็นเหมือนกัน

แล้วไอ้ร่างสุกรที่เป็นอยู่ทุกวันนี้ก็ไม่ใช่ความผิดของหมูกระทะแสนอร่อย มันเป็นผลมาจากอาหารเหลวเหมือนอ้วกเด็กที่ตาอ๋องสั่งแม่นมมาป้อนใส่ร่างของอิงเหอ

ถ้าอ๋องต้องตำรูคนอ้วน มันก็ช่วยไม่ได้เพราะอ๋องขุนให้ฉันกลายเป็นแบบนี้เอง

จะอ้วนจะผอมถ้าเป็นเมียของคุณ หน้าที่ของคุณคือต้องเย ย้ำ ต้องเยเมียแบบไม่เกี่ยงรูปร่าง

ยิ่งไอ้พวกผู้ชายหัวXวย ที่ชอบโทษผู้หญิงว่าอ้วนอย่างงั้นอย่างงี้ ไอ้พวกผู้ชายที่ชวนภรรยาไปสะแดกหมูกระทะจนน้ำหนักขึ้นมาเป็นสิบกิโล แถมชวนกินข้าวเหนียวมะม่วงตอนดึกด้วย คุณต้องรับผิดชอบนะคะ เป็นความผิดของพวกคุณเอง

อ๋องก็เช่นกัน อ๋องเอาอาหารมาใส่ร่างฉัน บังคับฉันกินอาหารเหลวแบบไม่ยินยอม ทำให้ร่างฉันอ้วนเป็นหมูอิ่มหัวอาหาร ฉะนั้น อ๋องต้องเย่อฉัน ถึงร่างฉันจะอ้วนจะผอมก็ต้องเอาท่อนเอ็นกระทุ้งร่องให้ฉันเสร็จสยิวสบายตัว

ฉันบอกเลยว่าฉันไม่ใช่สายควายหวานที่วิ่งไล่เปิดจิ๋มให้คนที่ไม่ได้รักเรา พวกควายหวานคือถูกผลักดันด้วยอารมณ์อ่อนไหว อยากได้หัวใจผู้ชายมาครอบครอง

ส่วนฉันถูกผลักดันด้วยความร่าน

ยุคจีนโบราณถ้าแต่งงานแล้วถือว่าสตรีเป็นสมบัติบุรุษ ไม่ใช่จะไปไล่เย่อกับใครก็ได้ทั่วปฐพี ฉันเลยต้องกินท่อนเอ็นแบบจำเจไปตลอดชาติ โคตรซวยฉิบหาย ถ้าไม่กินอันนี้จะให้ไปขุดหาท่อนเอ็นกินในป่ามันสำปะหลังเหรอ

ย้ำว่าฉันไม่ต้องการหัวใจตาอ๋อง ฉันแค่อยากเสียว เข้าใจมั้ย? ย้ำเป็นรอบที่ร้อยว่าฉันไม่ใช่สาวใสสายควายหวาน

ฉันเดินฉับ ๆ ตามอ๋องไปทันที โผล่หน้าเข้าตำหนักแบบไม่ได้รับเชิญพร้อมห่อผ้าของตัวเอง

อู้ววววหูววว ห้องสวยมากกกกก

ฉันตาโตเมื่อเห็นห้องตาอ๋องสวยสุด ๆ ไม้แกะสลักขัดเงาวับฝังทองคำลายอ่อนช้อย เตียงโคตรกว้างหลายฉื่อ ห้องอาบน้ำขนาดใหญ่มีอ่างหินอ่อนเหมือนจากุชชี่แยกต่างหากเป็นสัดส่วน ตู้เสื้อผ้าทำจากไม้ฝังหยกสีขาว หรูหราหมาเห่าสุด ๆไปเลย หรือว่าเป็นการเตรียมรับร่างอ้วนท้วนของฉันมานอนด้วยกันแน่?

คิดเข้าข้างตัวเองแล้วมีความสุข หรือภาษาในยุคปัจจุบันเรียกว่า มโน

ฉันไม่เห็นตาอ๋อง แต่ได้ยินเสียงซู่ซ่าเหมือนคนกำลังอาบน้ำ

ฉันชะเง้อคอมองในห้องอาบน้ำ เห็นอ๋องซึนเอาน้ำเย็นราดตัวตูม ตูม เหมือนคนเสียสติ

เป็นไรของเค้านะ? เริ่มเป็นห่วงแล้วสิ ฉันเลยแก้ผ้าจนหมดแล้วกระโดดตามเข้าไปในห้องอาบน้ำ