ตอนที่ 10
ศัตรูบุก
ก่อนทีขบวนทัพจะทันได้ตั้งตัว เสียงแหลมของลูกธนูแหวกอากาศตรงเข้ามาได้ดังขึ้น
"หมอบลง!"
หลงเยี่ยนตะโกนบอกเหล่าทหาร ก่อนที่ลี่เซียนจะบังคับม้าให้เบี่ยงตัวหลบลูกธนูนั้นทันควัน เธอเห็นลูกดอกปักลงกับต้นไม้ห่างจากเธอเพียงเส้นผม แค่พริบตาก็มีเสียงของศัตรูตะโกนดังขึ้นจากบนหน้าผา
"ปล้น!"
เหล่าโจรหลายสิบคนกระโจนออกจากเงามืด พวกมันไม่กลัวตายกันเลยแม้แต่น้อย ควงดาบเข้าหากองทัพ ด้านทหารเองก็รีบตั้งแนวรับอย่างทันท่วงที หลงเยี่ยนกระโจนเข้าต่อสู้ทันที ดาบของเขาฟาดฟันศัตรูอย่างรวดเร็วและแม่นยำ
ไป๋ลี่เซียนได้สติรีบดึงดาบของตนเองออก ก่อนจะบุกเข้าปะทะศัตรูที่พุ่งเข้ามาหาเธอ ร่างเล็กหลบการโจมตีได้อย่างคล่องแคล่วและตอบโต้กลับด้วยความเร็ว แม้ว่าจะไม่เคยลงสนามรบจริงจังมาก่อนแต่ก็ดูเหมือนจะไม่ได้ยากกว่าที่คิดไว้
'ต้องขอบคุณอาจารย์ที่สอนการแสดงให้ ไม่ได้แตกต่างสักเท่าไหร่แฮะ'
เธอกระหยิ่มย
