กำปั้นหนัก ๆ ซัดเข้ากลางปากและจมูกของคนที่กล้ามาแตะต้องผู้หญิงของเขาอย่างไม่ยั้ง ปาลินรีบเข้าไปดึงชลธรออกห่าง หญิงสาวตะโกนร้องเรียกคนงานให้มาช่วย สภาพของศรุตนั้นสะบักสะบอมอย่างเห็นได้ชัด อีกทั้งรูปร่างของเขายังแพ้ชลธร ถ้าขึ้นชกในสนามกรรมการคงขอค้าน แต่ไม่วายยังส่งยิ้มยั่วคนโมโหร้ายได้น่ารังเกียจ
“มาสิ! มึงเข้ามาไอ้หน้าตัวเมีย!” เมื่อลุกขึ้นยืนได้และเห็นว่ามีคนงานคอยกันอยู่ ศรุตยั่วยุอีกคนได้อีก
“อย่าค่ะคุณชล อย่าทำเขา!” เธอร้องห้ามเมื่อชลธรหมายจะเข้าไปอีกรอบ ศรุตก็หลบอยู่หลังคนงาน แต่ไม่วายส่งเสียงเรียกเขาให้เข้ามา
“มาเลย กูไม่กลัวมึงหรอก!”
“พอเถอะรุต!” หญิงสาวตวาดห้ามเสียงเขียว
“กลับกรุงเทพกัน ไม่ต้องอยู่มันแล้วที่นี่!” คนอารมณ์เสียฉวยข้อมือของเธอ ทำให้เห็นร่องรอยที่หัวไหล่อันน่าจะเกิดจากการกระทำของเขาเมื่อคืน
“คุณชลคะ ปากลับไม่ได้ค่ะ”
เธอเพิ่งจะมา แล้วจะกลับในขณะที่ยังไม่ได้อธิบา
