สองเดือนต่อมา…
@งานแต่งงานมาร์คัส-แสตมป์
“เดี๋ยวเชิญบรรดาญาติผู้ใหญ่รดน้ำสังข์เจ้าบ่าวเจ้าสาวเลยกันเลยนะครับ” เสียงพิธีกรชายเอ่ยขึ้นพลางผายมือไปยังครอบครัวของบ่าวสาวที่นั่งรอผู้ใหญ่รดน้ำอวยพรอยู่ด้วยท่าทีนอบน้อม
“เชิญก่อนเลยค่ะ” วิมนตรียิ้มเอ่ยบอกยังครอบครัวของว่าที่ลูกเขยด้วยใบหน้าเต็มไปด้วยความยิ้มแย้มมีความสุข รู้สึกยินดีกับคนเป็นลูกมาก ๆ ที่เลือกคู่ครองได้สมฐานะตัวเอง และมาร์คัสก็ยังเป็นลูกเขยคนโปรดของเธออยู่เสมอ ไม่ต่างจากเมื่อสองปีที่แล้วแม้แต่น้อย
“…” ชัชวาลย์กับมาดลาที่ถูกเชิญให้รดน้ำสังข์บ่าวสาวก่อนก็ยกยิ้มตอบกลับยังวิมนตรี พร้อมกับค่อย ๆ พากันเดินเข้าไปรดน้ำสังข์และเอ่ยอวยพรให้กับสองคนที่นั่งอยู่
“แม่ดีใจนะที่วันนี้ลูกชายของแม่กำลังจะเติบโตและมีครอบครัวอย่างสมบูรณ์ แม่รักมาร์คัสนะลูก ฮึก…”
“…เป็นสามีและผู้นำของครอบครัวที่ดีนะลูก” มีคำมากมายที่เอ่อล้นอยู่ภายในที่คนเป็นแม
