สองวันผ่านไป…
ครืดดด~
เสียงโทรศัพท์ที่อยู่ไม่ไกลดังขึ้น ดวงตาสวยจึงเหลือบสายตาลงมองหลังจากที่กำลังนั่งหาซีรีส์เรื่องใหม่ดู แล้วใบหน้าเรียวสวยก็ต้องชะงักไป
พ่อ
รอยยิ้มสวยเผยขึ้นมาใบหน้าเรียวรูปไข่ในทันที และไม่รอช้าที่เอื้อมมือลงไปหยิบโทรศัพท์ราคาแพงขึ้นมากดรับสาย
ติ้ด!
“สวัสดีค่ะพ่อ~”
(แสตมป์ ทำอะไรอยู่ไหมลูก)
“คะ?”
(ลงมาด้านล่างหน่อยได้ไหมลูก พอดีรถหนูเสร็จแล้ว)
“คะ? รถหนูงั้นเหรอ ไหนพ่อบอกว่าได้วันศุกร์ วันศุกร์มันพรุ่งนี้ไม่ใช่เหรอคะ” เสียงหวานถามด้วยสีหน้างุนงง แต่ก็รู้สึกดีใจหากเธอได้รับกลับคืนมาในวันนี้จริง ๆ
(พอดีมันเสร็จเร็วกว่าปกติน่ะ หนูสะดวกลงมาตอนนี้ไหม พี่ที่ส่งรถ เขาติดต่อหนูไม่ได้)
“ได้ค่ะ สะดวกค่ะ งั้นเดี๋ยวแตมป์ลงไปเลยนะคะ”
(อืม รีบลงมานะ) หลังจากกดวางสายไป ใบหน้าสวยก็ยังคงฉายออกมาถึงความรู้สึกแปลกใจอย่างบอกไม่ถูก
“ทำไมติดต่อเราไม่ได้นะ” เรียวปากสีหวาน
