70 คิดถึงบรรยากาศ

1756 คำ

หลังจากที่สวมกอดกันอยู่พักใหญ่ อยู่ ๆ แสตมป์ก็ได้ยินเสียงลมหายใจของร่างสูงตรงหน้าที่ดังออกมาอย่างสม่ำเสมอ จนหญิงสาวอดไม่ได้ที่จะค่อย ๆ ผละออกเพื่อมองยังใบหน้าหล่อเหลา ก่อนจะพบว่าอีกคนนั้นได้เข้าสู่ห้วงนิทราอย่างง่ายดายไปแล้ว “หลับแล้วงั้นเหรอ” เสียงหวานพึมพำอย่างรู้สึกงุนงงอยู่ไม่น้อยกับชายหนุ่มที่อยู่ ๆ ก็หลับลงง่าย ๆ ไปแบบนั้น ทว่าสาวบริหารก็ไม่ได้รู้สึกแปลกใจอะไร เนื่องจากสภาพของมาร์คัสที่เธอได้เห็น ก็พอรับรู้ได้ถึงความคงจะนอนน้อยที่อีกคนมี เขาเองก็คงตามสืบเรื่องราวของหญิงสาวคนนั้นมามากอยู่ไม่น้อย ไหนจะเรื่องความสัมพันธ์ของเธอกับเขาที่ก่อนหน้านั้นมีแต่ความตึงเครียดอีก… “เฮ้อ หวังว่ามันคงจะใกล้จบแล้วสักทีนะ” ริมฝีปากสีหวานพึมพำพลางจัดการจับร่างหนาของอดีตแฟนให้นอนลงบนโซฟาขนาดใหญ่ด้วยความเบามือ ซึ่งในตอนนั้นเอง… ออดดด~ เสียงใครบางคนกดออดดังขึ้น ทำให้เจ้าของใบหน้าเรียวสวยหันมองด้วยความส

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม