ผ่านไปสักพัก
“อยากกลับหรือยัง” เสียงหวานของสาวบริหารหันถามยังคนรักที่นั่งอยู่ด้านข้างตัวเองโทนเสียงอบอุ่น
“อืม” คนตัวสูงที่ได้ยินจึงพยักหน้าตอบกลับ ทำให้แสตมป์เอ่ยบอกยังผู้ใหญ่ที่นั่งอยู่บนโต๊ะอาหาร
“คุณพ่อ คุณแม่คะ เดี๋ยวพวกเราขอตัวกลับก่อนนะคะ พอดีพรุ่งนี้มีเรียนวิชาตอนเช้าด้วยค่ะ”
“จะกลับกันเลยเหรอลูก” มาลดาถาม
“ค่ะ” เจ้าของใบหน้าเรียวสวยยกยิ้มหวานตอบพลางพูดต่อ
“ยังไง ถ้าช่วงไหนว่าง เดี๋ยวแตมป์ชวนมาร์คัสมาทานข้าวด้วยบ่อย ๆ นะคะ” คำพูดจากเรียวปากสวย สร้างความปลื้มใจให้กับหญิงวัยกลางคนอยู่ไม่น้อย เธอไม่ได้ชอบที่แสตมป์เป็นลูกหลานทายาทตระกูลดังหรืออะไร แต่เธอชอบที่แสตมป์พยายามพาลูกชายกลับมาทานข้าวที่บ้านด้วยกันอยู่บ่อย ๆ อีกทั้งยังพยายามเข้าหาเธอด้วยความจริงใจที่มี
นี่สิ…ลูกสะใภ้ที่เธอต้องการ คนที่จะมาพาลูกชายของเธอไปในทางที่ดี คนที่เหมาะสม คู่ควร และจัดการลูกเธออย่างอยู่หมัด!
“โอเ
