06 ร้อนสวาท NC20+

1224 คำ
ปักก!! แก่นกายขนาด9นิ้วถูกส่งเข้าไปในร่องสวาทจนมิดลำ ร่างบางสั่นเกร็งไปทั้งตัวพร้อมกับขมิบบีบรัดลำกายที่อยู่ในตัวของเธออย่างถี่ๆ "อ่าาาส์!!~~อื้มมม อย่าเกร็งสิมันปวด อืมม"มือหยาบบีบที่บั้นท้ายโค้งงอนอย่างแรง พลางขบกรามแน่นจนเส้นเลือดขึ้นมาตามลำคอและแก้มของเขา "อ๊ะ!!~~มันแสบ ฮื้ออ บะ เบาหน่อยพี่นับล่า"เธอร้องบอกคนทางด้านหลัง ถึงแม้จะไม่ใช่ครั้งแรกแต่มันก็ยังคงความเจ็บไว้อยู่ เพราะขนาดของลำกายของชายหนุ่มมันไม่ธรรมดา "อืมม เธอเป็นคนยั่วพี่เองก่อนนะ เพราะฉะนั้นห้ามบ่น!!" ตรับ ตรับ ตรับ สะโพกหนาขยับรำกายของตนเองเข้าออกร่องสวาทของหญิงสาวอย่างเนิบนาบ เพราะร่องรักที่ปิดสนิทของเธอมันบีบรัดลำกายของเขาจนแทบจะขยับไม่ได้ "อืมมม หึ้มม!!"เสียงฮึกเหิมดังผ่านลำคอของชายหนุ่มออกมา เขาก้มมองลำท่อนของตัวเองที่กำลังขยับเข้าออกภายในร่องสวาท ร่องรักสีแดงบ่วมเป่งปูดโปนทุกครั้งที่ลำกายใหญ่ดันเข้าไป "อ๊ะ ๆ ซี๊ดด อื้มม อื้ออ อ๊าา~~"หญิงสาวครางออกมาเสียงดัง พร้อมกับเสียงเนื้อกระทบกันดังระงมลั่นห้องน้ำ ตรับๆๆๆ พั่บๆๆๆ "อ๊ะ ๆ ๆ อ๊า ๆ ๆ อี๊ ๆ ๆ" สาวถึงกับยืนไม่ติดพื้นเมื่อชายหนุ่มกระแทกเข้าไปอย่างหนักหน่วง เหมือนจะให้ร่องสวาทของเธอฉีกขาดให้ได้ ปัก ๆ ๆ ชายหนุ่มกระแทกถี่ๆเน้นๆพร้อมกับปลดปล่อยน้ำกามเข้าไปในร่องสวาทของเธอจนหมดทุกหยาดหยด หญิงสาวรู้สึกอุ่นวาบในช่วงท้องทันทีเธอรู้ได้เลยว่าชายหนุ่มไม่ได้ป้องกันและปล่อยในกับเธอ แต่เธอเต็มใจและยอมให้ชายหนุ่มกระทำกับเธอแบบนี้ "อ่าาาส์!!"ลำกายท่อนใหญ่ถูกดึงออกจากรูสวาทของหญิงสาวไป น้ำกามที่ถูกปลดปล่อยเข้าไปไหลออกมาตามปลายของหัวเห็ดบานมันมีมากจนไม่สามารถอยู่ในร่องของเธอได้หมด "อื้ออ ฟุบบ!"ร่างบางทิ้งตัวลงนั่งกับพื้นอย่างหมดเรี่ยวแรง พร้อมกับลมหายใจที่หอบถี่เธอไม่เคยรู้สึกเหนื่อยอย่างนี้มาก่อนเลย ชายหนุ่มยืนมองร่างของหญิงสาวนิ่งๆก่อนจะเข้าไปอุ้มตัวของเธอเดินออกมาจากห้องน้ำ ทั้งสองคนนอนลงบนเตียงพร้อมๆกันโดยที่ร่างกายยังเปียกชุ่มไปด้วยน้ำ "ต่อนะใบหยก"ชายหนุ่มกระซิบเสียงแหบพร่าพร้อมกับใช้มือขยำที่สองเต้างามไปมา "อืมม ค่ะ"เธอตอบเสียงแผ่ว จากนั้นร่างหนาก็ขึ้นไปคร่อมตัวเธอเอาไว้พร้อมกับซุกไซร้ขบเม้มตามร่างกายของเธอ ทิ้งรอยไว้ตามลำคอและหน้าอกของเธอ "อื้มมม~~"หญิงสาวกัดริมฝีปากล่างอย่างแรงจนมีเลือดซิบออกมา เมื่อชายหนุ่มใช้ปากจัดการที่ส่วนล่างของเธอโดยที่ไม่รังเกียจแม้แต่น้อย ลิ้นสากตวัดเลียน้ำรักที่ไหลออกมาจากร่องของหญิงสาวจนหมด จากนั้นก็ผละตัวออกมาจับลำกายของตัวเองกระแทกเข้าไปในร่องของเธออีกครั้ง และจากนั้นบทรักอันเร่าร้อนก็เกิดขึ้นอีกครั้งและไม่มีท่าทีว่าจะจบลงง่ายๆด้วย ...... เช้าวันต่อมา ในวันนี้ชายหนุ่มมีเรียนเช้า เขาจึงตื่นอาบน้ำแต่งตัวไปเรียนที่มหาวิทยาลัยแต่เช้าโดยที่ไม่ได้ปลุกหญิงสาวให้ตื่นขึ้นมาพร้อมกัน "อื้ออ อืมม"ร่างเล็กนอนพลิกตัวไปมาเมื่อรู้สึกถึงความร้อนสองมาโดนยังใบหน้าของเธอ ก่อนจะค่อยๆลืมตาขึ้นมามองไปรอบๆกาย "พี่นับล่า..."เธอเรียกชื่อของชายหนุ่มเสียงแผ่วก่อนจะใช้แขนดันตัวเองให้ลุกขึ้นนั่งพร้อมกับปรายตามองไปรอบๆห้อง ภายในตัวห้องเงียบสนิทไม่มีใครอยู่เลยนอกจากเธอคนเดียว หางตาเหลือบไปเห็นกระดาษโน๊ตสีเหลืองแปะอยู่ที่หน้าจอโทรศัพท์ของเธอ หญิงสาวเอื้อมมือไปหยิบมาอ่านทันที ( วันนี้พี่มีเรียนเช้าพี่เลยต้องออกมาก่อน ถ้าตื่นแล้วเก็บที่นอนให้พี่ด้วย ถ้าออกมาจากห้องแล้วล็อคห้องให้พี่ด้วยแล้วเอาคีย์การ์ดไปฝากไว้ที่หน้าเคาน์เตอร์ด้านล่าง ) เธออ่านข้อความในกระดาษโน๊ตจบก็วางกระดาษโน๊ตลงบนโต๊ะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเลื่อนเปิดอะไรดูไปเรื่อยเปื่อย ติ๊งง~~ (เสียงไลน์) Pudcha : วันนี้มาเรียนไหมหยก Baiหยก : ไปสิ Pudcha : อ๋อ ถ้าอย่างนั้นเรารอที่หน้าตึกนะ Baiหยก : โอเค หญิงสาววางโทรศัพท์ลงก่อนจะลุกหยิบเสื้อผ้าที่ระเนระนาดอยู่บนพื้นขึ้นมาสวมใส่ แล้วเดินออกจากห้องของชายหนุ่มไปทันที @มหาวิทยาลัย ใบหยกนั่งรถแท็กซี่ไปที่คอนโดของตัวเองพร้อมกับอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าที่นั่นแล้วรีบไปที่มหาวิทยาลัยทันที "หายไปไหนมาใบหยก ติดต่อไม่ได้ตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว" "อ๋อ...เมื่อคืนเราไปดื่มมาน่ะ เมาไม่ได้สติเลยมารู้ตัวอีกทีก็ตอนเช้าที่พัดชาโทรมานั่นแหละ" "เพลาๆบ้างสิเรื่องดื่มอะเราเป็นผู้หญิงนะ" "จ้า" ถึงแม้ทั้งสองจะเป็นเพื่อนสนิทกันแต่นิสัยก็ต่างกันอย่างลิบลับ อีกคนนึงเรียบร้อยแสนดีขยันเรียนเหล้ายาปลาปิ้งไม่เคยยุ่งวุ่นวายผิดกับอีกคนที่ชอบเข้าสถานที่อโคจรเมามายไม่ได้สติแทบจะทุกวัน เพียงเพราะเธอเบื่อกับเรื่องที่บ้านเลยออกมาหาสังสรรค์เพื่อคลายเครียด "เดือนหน้าก็จะถึงวันเกิดพัดชาแล้วนี่นา อยากได้อะไรเป็นพิเศษมั้ย" "ไม่เลย...เราว่าเรื่องวันเกิดมันก็ไม่ได้สำคัญอะไรขนาดนั้นหรอกนะ แต่ถ้าใบหยกอยากจะซื้ออะไรให้เราก็แล้วแต่เลยเอาตามที่ใบหยกเห็นสมควรเลย" "โอเค...แล้ววันนี้พัดชากลับพร้อมกับพี่พีเลยเหรอ" "ใช่จ้า...วันนี้พี่พีไม่ได้มีงานต่อที่ไหนก็เลยจะกลับพร้อมกันเลย" "อ๋อ.." "แล้วใบหยกล่ะกลับยังไงเห็นเมื่อกี้นั่งรถแท็กซี่มานี่นา" "ก็นั่งรถแท็กซี่กลับเหมือนเดิมนั่นแหละ พอดีเมื่อคืนเมาหนักเลยน่ะเลยจอดรถไว้ที่คอนโดไม่ได้ขับมาที่มหาวิทยาลัย" "ให้เรากับพี่พีแวะไปส่งบ้านมั้ย ส่วนรถของใบหยกก็ค่อยให้คนที่บ้านมาเอาไปให้" "ไม่เป็นไรหรอกจ้ะ เรากลับเองได้ไม่ต้องลำบากพัดชากับพี่พีหรอก บ้านก็ไปคนละทางกันเราไม่อยากรบกวนน่ะ" "รบกวนที่ไหนกันเราเป็นเพื่อนกันนะ" "ก็นั่นแหละเราเกรงใจพัดชาน่ะ ตกลงตามนี้นะเลิกพูดได้แล้วขึ้นไปเรียนกันเถอะ" "โอเคๆก็ได้"พัดชาไม่อยากจะพูดอะไรต่อเพราะรู้ว่าเพื่อนคนนี้ดื้อดึงและไม่ฟังคำของใคร ถ้าได้ตัดสินใจอะไรไปแล้วก็จะไม่กลับคำพูดเด็ดขาด
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม