เวลาต่อมา
บรืนน~~
ฉันจะเงยหน้าไปมองที่หน้าบ้านเล็กน้อยเมื่อได้ยินเสียงรถแล่นเข้ามาในบ้าน และในเวลาเดียวกันน้องบารอนก็วิ่งออกไปที่หน้าบ้านทันที
"เดี๋ยวลูกนั่นจะไปไหน!"ฉันตะโกนตามหลังไปแต่แกไม่ได้หันกลับมามอง ฉันเลยวิ่งตามออกไป
"พ่อจ๋า..."
"ว่าไงครับคนเก่งของพ่อ"
ภาพที่ฉันเห็นตรงหน้าคือน้องบาร์รอนกับพี่นับล่ากำลังนั่งกอดกันอยู่ข้างรถ
"มาทำไม?"ฉันถาม
"เบาๆสิหยกลูกยืนอยู่ตรงนี้นะ พี่แค่มาหาลูกซื้อของเล่นกับขนมมาให้ลูกแค่นั้นเองไม่ได้มาหาหยกหรอกไม่ต้องห่วง"
"...."ฉันทำตาโตใส่พี่นับล่า ทำไมชอบยั่วโมโหกันนักนะหรือคิดว่าลูกเข้าข้างแล้วจะทำอะไรก็ได้
"เข้าบ้านกันเถอะครับพ่อจ๋า...น้องอยากให้พ่อจ๋าช่วยต่อเลโก้ด้วย"
"โอเคครับผม เราเข้าไปในบ้านนั่งต่อเลโก้ด้วยกันดีกว่า"
น้องบาร์รอนจูงมือพี่นับล่าเข้าไปในบ้านทันที นี่ฉันเป็นธาตุอากาศเหรอทำไมไม่มีใครเห็นเลย ทำไมทุกคนต้องทำทีเมินฉันด้วยทั้งคุณแ
