บ่ายของวันต่อมา
ฉันลากสังขารที่อิดโรยของตัวเองมาทำงานที่ร้านอาหารที่สมัครเอาไว้ วันนี้ฉันไม่ได้ไปเรียนเพราะเมื่อเช้าตื่นมารู้สึกปวดหัวมาก ฉันเลยโทรไปบอกพัดชาว่าไม่สบายวันนี้ไม่ไปเรียนแล้วก็นอนต่อ
ร้านอาหารที่ฉันมาทำงานเป็นร้านอาหารใหญ่เลยนะลูกค้าชาวต่างชาติลูกค้าที่ดูมีฐานะหน่อยก็มากินอาหารที่นี่กันเยอะแยะเลย บางคนก็เป็นหุ้นส่วนการทำงานของคุณพ่อ แต่ส่วนใหญ่ไม่ค่อยมีใครรู้จักฉันเพราะฉันไม่ค่อยออกงานสมาคมกับคุณพ่อคุณแม่เท่าไร ก็เรียกง่ายๆว่าฉันไม่อยากไปเป็นหุ่นเชิดให้เขานั่นแหละฉันจึงไม่ไป
"หน้าเธอยังไม่หายซีดเลยนะใบหยก ทำไมถึงไม่พักอยู่ที่ห้องก่อนล่ะฉันบอกกับผู้จัดการเอาไว้แล้วว่าเธอไม่ค่อยสบาย"เธอชื่อหาดเป็นพนักงานเสิร์ฟที่ร้านของเจ๊หงส์นั่นแหละ เป็นเด็กตัวเตี้ยๆดำๆใส่แว่นเพราะเธอสายตาสั้น แต่เธอขยันทำงานมากเลยนะบ้านของเธอก็อยู่ใกล้ๆนี่เอง ตัวแค่เนี้ยรู้จักทำงานหาเลี้ยงครอบครัวแล้ว ฉันน
