จันทร์ระวีปรือตาตื่นเพราะความร้อนชื้นกำลังลามเลียอยู่ที่ร่องสาว เธออ่อนเปลี้ยปวดเมื่อยเนื้อตัวไปหมด
ผงกศีรษะขึ้นมองกลางกายสาว เห็นสามีกำลังขยับใบหน้าอยู่ตรงนั้น เขากำลังลามเลียกลีบกายสาวของเธอ
“อ่า... พี่คมคะ อ่ะ!”
เธอดันศีรษะของเขาออกห่าง เพื่อถอยหนี แต่เขาดึงกลับมาให้เธอนอนอยู่กลางเตียง ก่อนจะคร่อมทับ
“เช้าแล้วเหรอคะ”
เธอไม่รู้จะพูดอะไรเลยถามคำถามที่สุดแสนจะไม่เอาไหนออกไป
เขาไม่ตอบว่ากระไร สายตาคมเข้มมองเธอไม่วาง เธอมองสบแล้วพวงแก้มแดงปลั่ง เพราะสายตาของเขาร้อนแรงเสียยิ่งกว่าอะไร
คนไม่ค่อยพูดก็ยังไม่พูดอยู่แบบนั้น เขาลากส่วนปลายของความแข็งแกร่งกับร่องสาวของเธอ
จันทร์ระวีไม่ได้อยากผงกศีรษะขึ้นมอง แต่เธออดไม่ได้ ดวงตาสวยใสเบิกกว้างเมื่อเห็นท่อนเนื้ออวบใหญ่เท่ากำปั้นเด็กกำลังสอดเข้าในร่องของเธอที่บวมเป่งอย่างน่าใจหาย
“อ่า... พี่คม น้องจ๋าเจ็บค่ะ ของพี่คมใหญ่”
เผลอพูดออกไปแล้วต้
